SeLMaN
Active member
Lugo’daki Rossini tiyatrosunun koltukları
Şu güzel resme bakın: Bunlar Lugo’daki on sekizinci yüzyıldan kalma Teatro Rossini’nin koltukları – Emilia Romagna’da faaliyette olanlar arasında en eskisi – yine selden etkilenmiş, sökülüp kurutulmak üzere güneşe konmuş ve böylece korunmuş. Sizi bilmem ama selden etkilenen bölgelerin dramatik durumunda, her seferinde Romagna halkı tarafından, evleri ve fabrikaları harap olan ve hemen işe koyulanlar tarafından etkileniyorum. harabe yığınlarını evin önüne haysiyet ve saygıyla, kendisi ve başkaları için sipariş ediyor ve günlerdir kürek çekiyor ve temizlik yapıyor. Ve değerini bilenlerin sahip olduğu bir somutluk, bir canlılık, bir gurur, bir vakar göstererek gazetecilerin mikrofonlarına “yeniden başlayacağız”, “başaracağız” diye gülümseyerek tekrarlayanlar da aynı kişilerdir. yaşamına, haklarına ek olarak görevleri. Giderek daha nadir görülen bir şey. Yaşasın Romagnoli.
Bu fotoğrafın dünyayı dolaşan ama özünde gururlu ve gururlu bir Romagna yerlisi olan Cristina Muti Mazzavillani tarafından rapor edilmiş olması boşuna değildir.
Etiketler: albe di ravenna, Alessandra bandettini, Andrea Bisicchia, Andrea Porcheddu, anna guri, Antonella Bandettini, tiyatro, Follonica Belediyesi, Lugo Belediyesi, Ermanna Montanari, ErosAntEros, Fanny ve AlexNDER, federico Bonatti, Franco Parenti, Frida Bonatti, Giovanni Soresi, Laura Palmieri, Luigi Dadina, Marco Martinelli, Massimo Marino, Oliviero ponte di pino, Piccolo Teatro di Milano, Radio Tre, Ravenna Festivali, simona korkuları, Teatro Carcano Milano, tiyatro ve eleştiri, ROSSINI THEATER OF LUGO, Umberto Ceriani, Üniversite Kutsal Kalp Milano Katolik Kilisesi
Kategorilenmemiş | Yorum yok “