SeLMaN
Active member
St.Petersburg’daki Maly Teatr’ın girişi ve polis mührü
St. Petersburg’daki Maly Tiyatrosu dün Rus polisi tarafından kapatıldı. Haber, Rus tanıdıklarından geldiği Paris’te, burada yayınlanan, parmaklıklı tiyatronun girişini ve polisin yazdığı mührü görebileceğiniz fotoğrafı da çeken sevgili bir arkadaşından geliyor.
Şu anda, kapatma nedeninin sağlık nedenlerinin varsayılacağını açıklayan bu dolaylı kaynak dışında herhangi bir doğrulama yok. Bu biraz abartılı görünüyor.
Maly Teatr’ın polis tarafından kapatıldığı doğrulanırsa sansasyonel olur: Sanki İtalya’da Piccolo Teatro’yu birdenbire kapatmışlar gibi. Rezonans aynı olacaktır çünkü Maly sadece Rusya’da değil tüm dünyada çok ünlü bir tiyatrodur ve yönetmeni, yönetmeni Lev Dodin, Peter Brook, Bob Wilson, Eugenio Barba, Giorgio gibi yirminci yüzyılın en büyüklerinden biridir. Strehler. Sadece sanatsal seçimler için bile olsa, Maly her zaman demokratik ve “Batı” değerlerinden yana bir yer olarak kabul edilirken, Rus kültüründe köklü bir şekilde kök salmıştır.
Hatırlanacağı gibi, geçen yılın Mart ayında, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden kısa bir süre sonra, Lev Dodin, Putin’e yazdığı güzel bir açık mektupla, savaşa karşı aleni bir tavır aldı. kurtuluş, durmasını, durmasını istedi. “Kızgınım” hiçbir şey söylememek gibidir – diye yazdı Dodin – Büyük Vatanseverlik Savaşı’nın bir çocuğu olarak, bir kabusta bile, Rus füzelerinin Ukrayna kasabalarına ve köylerine ateşlenerek Kiev sakinlerini sığınakları bombalamak veya onları ülkelerinden kaçmaya zorlamak. Çocukluğumda Moskova’yı, Stalingrad’ı, Leningrad’ı, Kiev’i savunurduk. Bugün Kiev’in kendini savunduğunu veya Rus askerlerine veya subaylarına teslim olduğunu hayal bile edemiyorum (…)
Merhamet, şefkat ve empati devletlerin ve siyasetçilerin iradesine tabi değildir. İnsanlara ne zaman ve kime korkmaları, ne zaman ve kime acımaları gerektiğini dikte etmek imkansızdır. Şu anda hiçbir Devlet erkeklerin duygularına hükmetmeyi öğrenmedi. Sanat ve kültürün misyonu, özellikle 20. yüzyılın tüm dehşetinden sonra, insanlara başkalarının talihsizliklerini kendilerininmiş gibi kabul etmeyi, tek bir fikrin, hatta en büyüğünün bile olmadığını anlamalarını öğretmek olmuştur ve olmaya da devam etmektedir. ve en güzeli, bir insan hayatına değer. Bugünden şunu söyleyebiliriz: Kültür ve sanat bir kez daha görevini yerine getirememiştir.
77 yaşındayım, daha sonra her yerde ne olacağını hayal etmek benim için zor değil: haklı ve haksız olarak bölünme, iç düşman arayışı, dış düşman arayışı, geçmişi şekillendirme, bugünü düzeltme girişimleri, geleceği yeniden yazmak için. Bütün bunlar zaten 20. yüzyılda gerçekleşti.
77 yaşındayım, hayatımda sevdiğim birçok insanı kaybettim. Bugün, barış güvercinleri yerine nefret ve ölüm füzeleri başımızın üzerinde uçarken, sadece şunu söyleyebilirim: “Yeter!” İnsanoğlunun organizması ameliyatla iyileştirilemez. Herhangi bir müdahale operasyonu, ameliyat edilen kişinin kanını çeker ve operatöre tedavi edilemez bir enfeksiyon bulaştırır. Bu cerrahi müdahaleyi durdurun, yaralara turnike koyun. “İmkansızı yapalım: Şimdi yaptığımız şeyi değil, hayalini kurduğumuz 21. yüzyılı yapalım. Yapabileceğim tek şeyi yapıyorum: Lütfen dur! Lütfen dur.”
SANA YALVARIYORUM.
Aslan Dodin”
Etiketler: Alessandra bandettini, Andrea Bisicchia, Andrea Porcheddu, Antonella Bandettini, federico Bonatti, Frida Bonatti, Giovanni Soresi, Laura Palmieri, Lev Dodin, kurtuluş, maly teatr St. Petersburg, Massimo Marino, Piccolo Teatro, Piccolo Teatro di Milano, tiyatro ve Eleştiri, Umberto Ceriani
Kategorilenmemiş | Yorum yok “