Tory
New member
Geçen yaz UCLA’nın Güney Kaliforniya Üniversitesi ile Pac-12 konferansını zengin bir Big Ten medya anlaşması için bağladığına dair ezici haberden birkaç saat sonra, UCLA’nın atletik direktörü Martin Jarmond’un gelen kutusuna hıçkırmak için e-postalar akmaya başladı. .
1996 doğumlu Brian Birkenstein, “Babamın artık bunu deneyimlememesine sevindim,” diye yazdı ve öğrenciyken evinde hiçbir futbol maçını kaçırmadı. 1988 doğumlu Eugene Chiang, “Bu hareket, UCLA’nın açıkça sahip olduğu ikiyüzlü değerleri çağrıştırıyor” diyerek, artık bir hayran, bağışçı veya savunucu olmayacağını da sözlerine ekledi. 72 doğumlu Jerry Macy, “UCLA’dan 50 yıl önce mezun oldum ve mezun olduğum okuldan HİÇ Utanmadım… bugüne kadar!” diye yazmıştı.
Şansölye Gene D. Block’un gelen kutusunda da durum benzerdi.
Bir UCLA velisi olan Tal Johnson, şansölyeye “Öğrenci ve sporcu arasındaki uçurum daha da genişlemiş gibi geliyor” diye yazdı. İhtisasını UCLA’dan almış bir doktor olan Sean J. Mulvihill, “Bence miras, coğrafya ve mezunlarla olan ilişki benim için TV parasından daha önemli,” diye yazdı.
30 Haziran’daki duyurunun hemen ardından sportif direktöre veya şansölyeye gönderilen yaklaşık dört düzine öfkeli e-posta, bu hareketi basiretsiz, geleneği hiçe sayan bir para kapmaca olarak, büyük ölçüde, bazen kibarlıktan daha az, kınadı.
Numune boyutu, harekete direnci değerlendirmek için çok küçük olabilir. Yine de, Haberler’tan halka açık bir kayıt talebi yoluyla alınan e-postaların ne kadar azının onu desteklediğini anlatıyor.
Atletizm direktörü Jarmond’u tebrik eden bir avuç not, UCLA çalışanlarından veya bir düzine yıldan fazla bir süredir Michigan ve Ohio’daki Big Ten’de çalışırken karşılaştığı insanlardan gelmiş gibi görünüyordu.
California Üniversitesi Mütevelli Heyeti, Çarşamba günü UCLA’nın Büyük On’a geçişini engelleyip engellememe konusunda oylamaya hazırlanırken, Jarmond’ın aldığı birkaç tebrik e-postası başka bir açıdan aydınlatıcı görünüyor. Önerilen hareketin duyurulmasından bu yana geçen yaklaşık altı ay içinde, buna yönelik gözle görülür bir coşku olmadı.
Regents için UCLA sporcuları arasında yapılan bir ankette, 111 katılımcının sadece yüzde 35’i hareketin iyi bir fikir olduğunu düşündüklerini söyledi. (Ankete altı sporcudan yalnızca biri yanıt verdi.) UCLA’nın en tanınmış eski sporcularından biri olan Bill Walton, Vekilleri harekete karşı çıkmaya çağırdı.
Başka bir eski UCLA sporcusu olan futbolcu Ramogi Huma da öyle. Bir sporcu savunuculuğu grubu olan Ulusal Kolej Oyuncuları Derneği’nin yönetici direktörü olarak, geçen hafta vekillere Pennsylvania, Maryland ve New Jersey’deki çok uzaklardaki kampüslere yapılan seyahatlerin artmasının, Mezuniyet oranları en yüksek seviyede olan siyah erkek sporculara daha büyük bir yük getireceğini yazdı. üniversite yaklaşık yüzde 50 iken, UCLA’daki tüm siyah erkek öğrenciler için yüzde 73’tür.
Bu hareket aynı zamanda eyalet yasa koyucusu Nancy Skinner’ın da dikkatini çekti ve California okullarındaki sporcuların sporları için pratik yapmak, oynamak ve seyahat etmek için harcadıkları süreye daha katı sınırlamalar getirecek bir yasa çıkarmayı düşünüyor.
Bu nedenle, sürekli bir muhalefet akışı olsa da, UCLA’nın hamlesi için organize bir halk desteği veya onu destekleyen önde gelen sporcular için neredeyse hiç bir düşüş olmadı.
Örneğin, Rutgers’ın yaklaşık on yıl önce Büyük On’a katıldığı zamanın aksine, idari tutku ilgililiğe giden bir yoldan çok – UCLA’nın kadın futbol takımı kısa süre önce okulun 120. NCAA şampiyonluğunu kazandı – ve daha çok finansal Pragmatizm hakkında.
Artan gelir, okulun gelir ve gider tablolarına göre atletizm departmanı açığı 103.1 milyon dolara çıkan UCLA’nın üniversiteden yetersiz mali destek alan geniş tabanlı bir atletizm programını karşılayabilmesinin bir yoludur.
Block ve Jarmond, bazen hareket için savunmalarını yapmak için Vekillere özel olarak yaklaşmanın dışında, büyük ölçüde sessiz kaldılar. The Athletic’in bir kamu kayıt talebi aracılığıyla aldığı bir mektuba göre Block, Washington Üniversitesi başkanı Ana Mari Cauce’den önceden haber vermediği için özür diledi ve hareketi “kişisel olarak üzücü” olarak nitelendirdi.
Geçen hafta Las Vegas’ta düzenlenen bir Sports Business Journal konferansında Jarmond, kolej atletizm yöneticilerini “işimizi anlamayan insanlarla daha iyi iletişim kurmaya” çağırdı.
UCLA’nın hareket için neden halktan fazla destek almadığı sorulduğunda Jarmond yorum yapmaktan kaçındı.
Bu yaz Big Ten’e geçiş duyurulduğu zaman, UCLA’nın desteği harekete geçirmesi gerektiğine dair çok az işaret vardı. Bu bir oldu bitti olarak kabul edildi çünkü 10 kampüsü olan California Üniversitesi sisteminde, şansölyelere kampüslerini yönetme konusunda onlarca yıldır geniş bir takdir yetkisi verilmişti.
Ancak Vekiller, UCLA’nın ayrılmasının kardeş bir okul olan California Üniversitesi, Berkeley’de mali bir darbe ile sonuçlanacağı için sorgulamaya başladı. Pac-12 televizyon anlaşmasından elde ettikleri kazançlar milyonlarca dolar düşecek çünkü konferans Los Angeles pazarını kaybedecekti.
Vali Gavin Newsom da dahil olmak üzere pek çok valinin böylesine önemli bir konuda bilgisiz bırakılmaktan rahatsız olması da UCLA’ya yardımcı olmadı.
Ardından, Ağustos ayında, Baş Hukuk Müşavirleri Charles Robinson, Vekillere yetkilerini Şansölyelere devrettikleri halde, onlardan vazgeçmediklerini bildirdi.
Eylül ve Kasım aylarındaki müteakip toplantılarda Vekiller, Big Ten üyeliğinin finansal olarak nasıl yardımcı olacağı ve bunun sporcuların sağlığı ve akademik performansı üzerindeki etkisi hakkında cevaplar için UCLA’ya baskı yaptı. UCLA, 2024-25 öğretim yılı için Big Ten’e katılarak yılda 60 milyon ila 70 milyon dolar arasında televizyon geliri elde etmeyi beklediğini, bu da Pac-12 üyeliğinden kazandığının yaklaşık iki katı olduğunu söyledi.
Üniversite, yıllık gelirin seyahat ve beslenme, akademik ve zihinsel sağlık desteği için yeni harcamalarda yaklaşık 10 milyon dolar olacağını söyledi.
Ancak Vekiller, UCLA Pac-12’de kalırsa ne olacağını anlamakta zorlanıyor. Pac-12 komisyon üyesi George Kliavkoff, valileri UCLA’nın hamlesini engellemeye çağırmasına rağmen, onlara güvenilir bir çözüm sağlayacak bir televizyon hakları anlaşmasını güvence altına alamadı.
(The Big 12, geçtiğimiz günlerde okul başına yılda 31,7 milyon dolar değerinde bir medya hakları anlaşmasını kabul etti ve bu, Pac-12’nin Los Angeles pazarında varlığı olmaksızın inişinde gevşek bir hedef olarak görülüyor.)
Pac-12, diğerlerinin yanı sıra ESPN ve Amazon ile müzakere edilirken, yıl sonuna doğru sektör genelinde kemerler sıkılmaya başlandı.
Televizyon reytinglerini takip eden Nielsen Media Research’e göre ESPN ve ESPN2 aboneleri Ocak ayından bu yana yüzde 7, ESPNU ise yüzde 12 düştü. Fox Sports kablo kanalları FS1 ve FS2, abonelerinin sırasıyla yüzde 6 ve yüzde 11’ini kaybetti. Ve en çok izlenen konferans kanalı olan Big Ten Network, abonelerinin yüzde 9’unu kaybetti.
Kliavkoff, Pac-12’nin yeni sözleşmesini 2023’ün ilk yarısında tamamlamasını bekliyor.
Naipler bilgi topladıkça, çoğu sorunun kendi kendine çözüleceğini umuyordu. Düşündükleri ama henüz düşünmedikleri bir seçenek, UCLA’nın ayrılmasına izin vermek, ancak Berkeley’in gelir kaybını tazmin etmesini talep etmektir.
Vekiller, UCLA’nın çıkışının mevcut sorunları çözerken yeni sorunlar yaratıp yaratmayacağına dair soruları gündeme getirirken, yönetim kurulundaki bazı kişiler emsal teşkil edeceği için bir kararın geri alınmasından rahatsız olduklarını dile getirdiler.
Vekiller, UCLA’nın Büyük On’a taşınmasının önündeki son bir engeli de ortadan kaldırdıktan sonra Çarşamba günkü toplantıdan uzaklaşsalar bile, sonunda hakim olan bir duyguyu paylaşabilirler: buna karşı çok az heves.
1996 doğumlu Brian Birkenstein, “Babamın artık bunu deneyimlememesine sevindim,” diye yazdı ve öğrenciyken evinde hiçbir futbol maçını kaçırmadı. 1988 doğumlu Eugene Chiang, “Bu hareket, UCLA’nın açıkça sahip olduğu ikiyüzlü değerleri çağrıştırıyor” diyerek, artık bir hayran, bağışçı veya savunucu olmayacağını da sözlerine ekledi. 72 doğumlu Jerry Macy, “UCLA’dan 50 yıl önce mezun oldum ve mezun olduğum okuldan HİÇ Utanmadım… bugüne kadar!” diye yazmıştı.
Şansölye Gene D. Block’un gelen kutusunda da durum benzerdi.
Bir UCLA velisi olan Tal Johnson, şansölyeye “Öğrenci ve sporcu arasındaki uçurum daha da genişlemiş gibi geliyor” diye yazdı. İhtisasını UCLA’dan almış bir doktor olan Sean J. Mulvihill, “Bence miras, coğrafya ve mezunlarla olan ilişki benim için TV parasından daha önemli,” diye yazdı.
30 Haziran’daki duyurunun hemen ardından sportif direktöre veya şansölyeye gönderilen yaklaşık dört düzine öfkeli e-posta, bu hareketi basiretsiz, geleneği hiçe sayan bir para kapmaca olarak, büyük ölçüde, bazen kibarlıktan daha az, kınadı.
Numune boyutu, harekete direnci değerlendirmek için çok küçük olabilir. Yine de, Haberler’tan halka açık bir kayıt talebi yoluyla alınan e-postaların ne kadar azının onu desteklediğini anlatıyor.
Atletizm direktörü Jarmond’u tebrik eden bir avuç not, UCLA çalışanlarından veya bir düzine yıldan fazla bir süredir Michigan ve Ohio’daki Big Ten’de çalışırken karşılaştığı insanlardan gelmiş gibi görünüyordu.
California Üniversitesi Mütevelli Heyeti, Çarşamba günü UCLA’nın Büyük On’a geçişini engelleyip engellememe konusunda oylamaya hazırlanırken, Jarmond’ın aldığı birkaç tebrik e-postası başka bir açıdan aydınlatıcı görünüyor. Önerilen hareketin duyurulmasından bu yana geçen yaklaşık altı ay içinde, buna yönelik gözle görülür bir coşku olmadı.
Regents için UCLA sporcuları arasında yapılan bir ankette, 111 katılımcının sadece yüzde 35’i hareketin iyi bir fikir olduğunu düşündüklerini söyledi. (Ankete altı sporcudan yalnızca biri yanıt verdi.) UCLA’nın en tanınmış eski sporcularından biri olan Bill Walton, Vekilleri harekete karşı çıkmaya çağırdı.
Başka bir eski UCLA sporcusu olan futbolcu Ramogi Huma da öyle. Bir sporcu savunuculuğu grubu olan Ulusal Kolej Oyuncuları Derneği’nin yönetici direktörü olarak, geçen hafta vekillere Pennsylvania, Maryland ve New Jersey’deki çok uzaklardaki kampüslere yapılan seyahatlerin artmasının, Mezuniyet oranları en yüksek seviyede olan siyah erkek sporculara daha büyük bir yük getireceğini yazdı. üniversite yaklaşık yüzde 50 iken, UCLA’daki tüm siyah erkek öğrenciler için yüzde 73’tür.
Bu hareket aynı zamanda eyalet yasa koyucusu Nancy Skinner’ın da dikkatini çekti ve California okullarındaki sporcuların sporları için pratik yapmak, oynamak ve seyahat etmek için harcadıkları süreye daha katı sınırlamalar getirecek bir yasa çıkarmayı düşünüyor.
Bu nedenle, sürekli bir muhalefet akışı olsa da, UCLA’nın hamlesi için organize bir halk desteği veya onu destekleyen önde gelen sporcular için neredeyse hiç bir düşüş olmadı.
Örneğin, Rutgers’ın yaklaşık on yıl önce Büyük On’a katıldığı zamanın aksine, idari tutku ilgililiğe giden bir yoldan çok – UCLA’nın kadın futbol takımı kısa süre önce okulun 120. NCAA şampiyonluğunu kazandı – ve daha çok finansal Pragmatizm hakkında.
Artan gelir, okulun gelir ve gider tablolarına göre atletizm departmanı açığı 103.1 milyon dolara çıkan UCLA’nın üniversiteden yetersiz mali destek alan geniş tabanlı bir atletizm programını karşılayabilmesinin bir yoludur.
Block ve Jarmond, bazen hareket için savunmalarını yapmak için Vekillere özel olarak yaklaşmanın dışında, büyük ölçüde sessiz kaldılar. The Athletic’in bir kamu kayıt talebi aracılığıyla aldığı bir mektuba göre Block, Washington Üniversitesi başkanı Ana Mari Cauce’den önceden haber vermediği için özür diledi ve hareketi “kişisel olarak üzücü” olarak nitelendirdi.
Geçen hafta Las Vegas’ta düzenlenen bir Sports Business Journal konferansında Jarmond, kolej atletizm yöneticilerini “işimizi anlamayan insanlarla daha iyi iletişim kurmaya” çağırdı.
UCLA’nın hareket için neden halktan fazla destek almadığı sorulduğunda Jarmond yorum yapmaktan kaçındı.
Bu yaz Big Ten’e geçiş duyurulduğu zaman, UCLA’nın desteği harekete geçirmesi gerektiğine dair çok az işaret vardı. Bu bir oldu bitti olarak kabul edildi çünkü 10 kampüsü olan California Üniversitesi sisteminde, şansölyelere kampüslerini yönetme konusunda onlarca yıldır geniş bir takdir yetkisi verilmişti.
Ancak Vekiller, UCLA’nın ayrılmasının kardeş bir okul olan California Üniversitesi, Berkeley’de mali bir darbe ile sonuçlanacağı için sorgulamaya başladı. Pac-12 televizyon anlaşmasından elde ettikleri kazançlar milyonlarca dolar düşecek çünkü konferans Los Angeles pazarını kaybedecekti.
Vali Gavin Newsom da dahil olmak üzere pek çok valinin böylesine önemli bir konuda bilgisiz bırakılmaktan rahatsız olması da UCLA’ya yardımcı olmadı.
Ardından, Ağustos ayında, Baş Hukuk Müşavirleri Charles Robinson, Vekillere yetkilerini Şansölyelere devrettikleri halde, onlardan vazgeçmediklerini bildirdi.
Eylül ve Kasım aylarındaki müteakip toplantılarda Vekiller, Big Ten üyeliğinin finansal olarak nasıl yardımcı olacağı ve bunun sporcuların sağlığı ve akademik performansı üzerindeki etkisi hakkında cevaplar için UCLA’ya baskı yaptı. UCLA, 2024-25 öğretim yılı için Big Ten’e katılarak yılda 60 milyon ila 70 milyon dolar arasında televizyon geliri elde etmeyi beklediğini, bu da Pac-12 üyeliğinden kazandığının yaklaşık iki katı olduğunu söyledi.
Üniversite, yıllık gelirin seyahat ve beslenme, akademik ve zihinsel sağlık desteği için yeni harcamalarda yaklaşık 10 milyon dolar olacağını söyledi.
Ancak Vekiller, UCLA Pac-12’de kalırsa ne olacağını anlamakta zorlanıyor. Pac-12 komisyon üyesi George Kliavkoff, valileri UCLA’nın hamlesini engellemeye çağırmasına rağmen, onlara güvenilir bir çözüm sağlayacak bir televizyon hakları anlaşmasını güvence altına alamadı.
(The Big 12, geçtiğimiz günlerde okul başına yılda 31,7 milyon dolar değerinde bir medya hakları anlaşmasını kabul etti ve bu, Pac-12’nin Los Angeles pazarında varlığı olmaksızın inişinde gevşek bir hedef olarak görülüyor.)
Pac-12, diğerlerinin yanı sıra ESPN ve Amazon ile müzakere edilirken, yıl sonuna doğru sektör genelinde kemerler sıkılmaya başlandı.
Televizyon reytinglerini takip eden Nielsen Media Research’e göre ESPN ve ESPN2 aboneleri Ocak ayından bu yana yüzde 7, ESPNU ise yüzde 12 düştü. Fox Sports kablo kanalları FS1 ve FS2, abonelerinin sırasıyla yüzde 6 ve yüzde 11’ini kaybetti. Ve en çok izlenen konferans kanalı olan Big Ten Network, abonelerinin yüzde 9’unu kaybetti.
Kliavkoff, Pac-12’nin yeni sözleşmesini 2023’ün ilk yarısında tamamlamasını bekliyor.
Naipler bilgi topladıkça, çoğu sorunun kendi kendine çözüleceğini umuyordu. Düşündükleri ama henüz düşünmedikleri bir seçenek, UCLA’nın ayrılmasına izin vermek, ancak Berkeley’in gelir kaybını tazmin etmesini talep etmektir.
Vekiller, UCLA’nın çıkışının mevcut sorunları çözerken yeni sorunlar yaratıp yaratmayacağına dair soruları gündeme getirirken, yönetim kurulundaki bazı kişiler emsal teşkil edeceği için bir kararın geri alınmasından rahatsız olduklarını dile getirdiler.
Vekiller, UCLA’nın Büyük On’a taşınmasının önündeki son bir engeli de ortadan kaldırdıktan sonra Çarşamba günkü toplantıdan uzaklaşsalar bile, sonunda hakim olan bir duyguyu paylaşabilirler: buna karşı çok az heves.