Beykozlu
Member
Onlara “Tutulma Avcıları” adı veriliyor ve dünyadaki her güneş tutulmasına seyahat ediyorlar. yıldız-Muhabir Miriam Hollstein da onlarla birlikteydi
California'dan Hillary'nin bana verdiği düğmenin üzerinde “Eclipse Virgin” yazıyor. Güneş Tutulması Başak. Bu tamamen doğru değil. Bu benim ilk seferim değil. Daha önce iki tam güneş tutulması görmüştüm: 1999'da Karlsruhe'de ve Temmuz 2019'da Şili'nin Atacama Çölü'nde.
Ancak bu beni yine de tam (güneş) tutulmasının avcıları olan “tutulma avcılarının” oldukça gerisinde bırakıyor. Dünyanın her yerinden, nerede olursa olsun, mümkün olan her tam güneş tutulması sırasında orada olmaya çalışan insanlar.
Rainer Kresken gibi insanlar. Asıl işi Avrupa Uzay Ajansı'nda (ESA) uzay mühendisi olarak çalışmaktır ve bir gün Dünya'ya inebilecek küçük gezegenleri araştırmaktadır. 63 yaşındaki Darmstadtlı, tam güneş tutulmasını görmek için Çin, Sibirya, Zambiya ve Venezuela'ya gitti. Toplamda bunu on iki kez yapıyor.
Rainer beni Illinois'in bir yerindeki küçük bir kasaba olan Carbondale'e götürdü. Normalde 25.000 nüfusa sahiptir ve turistik bir cazibe merkezi değildir. Ancak şimdi oteller tamamen dolu ve biraz köhne bir motelde kalan bir oda için gecelik 400 dolar gibi astronomik bir ücret talep ediliyor. Sebebi: Carbondale, güneşin tamamen karartıldığı şerit olan bütünlük koridorunda yer alıyor.
Tam güneş tutulması sırasında Ay, Güneş'in önünde hareket eder ve böylece Güneş yüzeyinden gelen ışık Dünya'ya ulaşamaz. Bu, dünyanın herhangi bir yerinde yaklaşık iki yılda bir oluyor. Almanya'da en son tam güneş tutulması 1999 yılında görülmüştü.
Illinois'deki küçük bir kasaba özel bir yere dönüşüyor
Carbondale başka bir nedenden dolayı özeldir. Tam güneş tutulması 2017 yılında da buradan izlenebiliyordu. Bu çok nadiren olur. Ve böylece Sofi tutkunları, buradaki doğal manzarayı deneyimlemek için dört bir yanından akın etti.
Bölgede haftalardır olağanüstü hal uygulanıyor. Hemen hemen tüm mağazalar “Eclipse” özel tekliflerinin reklamını yapıyor. Kulüpler “Eclipse” partilerine ev sahipliği yapıyor. Büyük gün öncesinde yerel üniversitede güneş tutulmasıyla ilgili dersler veriliyor ve ayinlerde kaza yaşanmaması için dualar ediliyor.
Nadir fenomen
Güneş kaybolduğunda – büyüleyici bir gök manzarası
Elbette Rainer Kresken de 2017'de Carbondale'deydi. Eski bir banka danışmanı olan Hillary ve aslen bu bölgeden olan kocası Bill ile birlikte. İki Amerikalı ve Alman uzay mühendisi 1991 yılında Meksika'nın La Paz sahilinde buluştular. Bu, üçü için de ilk güneş tutulmasıydı. O zamandan beri arkadaş oldular.
O zamandan bu yana dört tam güneş tutulmasını bir arada gördüler. Bu beşinci olacak. Ancak bunun için bir ön koşul var: Gökyüzünün bulutsuz olması.
Büyük günde Rainer Kresken her yarım saatte bir hava durumu raporunu kontrol ediyor. Güzel görünüyor. Aynı zamanda bütünlük koridorunda yer alan ve bu nedenle birçok turistin ilgisini çeken Teksas'ın aksine. Ancak orada kötü hava bekleniyor.
Gösterinin en önemli şartı
Güneş tutulmasının üç aşamasını en iyi şekilde görebilmeniz için gökyüzünün açık olması gerekir. İlkinde ay, güneşin yalnızca bir kısmını kaplıyor. Bu biraz birisinin güneşi ısırmasına benziyor. Bu dönemde güneşe özel koruyucu gözlük takmadan bakan herkes görme yeteneğini kaybedebilir. İkinci aşamada ay tamamen güneş diskinin önüne geçmiştir. Daha sonra güneşin etrafında parlak bir halka olduğu görülüyor. Güneşi çevreleyen parçacıklardan oluşan bir kabuk olan güneş koronasındaki parlayan plazmadır. Her güneş tutulmasının doruk noktası olan bu an, değişen sürelerde, genellikle birkaç dakika sürer. Bu süre zarfında güneşi çıplak gözle görebilirsiniz. Daha sonra ayın yavaş yavaş güneşi tekrar ortaya çıkardığı üçüncü aşama başlar. İlk aşama gibi bu da bir saatten biraz fazla sürüyor.
Güneş tutulması nasıl hayat kurtarır?
Her olağandışı doğa manzarası gibi, güneş tutulması da yüzyıllar boyunca yalnızca gökbilimcileri değil aynı zamanda filozofları ve sanatı da meşgul eden ve ilham veren bir olaydır. Onun gökten gelen bir işaret olduğu tanımını Yunan filozof Thales (muhtemelen MÖ 624/23'ten MÖ 548 ile 544 yılları arasında yaşamış) bulabilir. Amerikalı yazar Mark Twain, “Kral Arthur'un Mahkemesinde Bir Yankee” adlı kitabında bu olguyu ele aldı. Kahramanı yakalanır ve bir güneş tutulması öngördüğü için idam edilmekten kaçınır, böylece onu kaçıranları o kadar derinden etkiler ki onu serbest bırakırlar.
Aydınlanmış 21. yüzyılda muhtemelen bu numaradan kurtulamazsınız. Ancak olay birçokları için hâlâ manevi açıdan yüklü. Örneğin ABD'deki en büyük ikinci yerli grup olan Navajolar için. Onların geleneklerine göre güneş tutulması, güneşin “yeniden doğduğu” kutsal bir zamandır. Bu yüzden yemek yemenize, içmenize ve uyumanıza izin verilmiyor. Kurallar ayrıca evde kalmanızı ve gökyüzüne bakmamanızı da şart koşuyor.
Rainer Kresken için bu söz konusu olamaz. Kendisi ve deniz biyoloğu olan eşi Bettina, Amerikalı arkadaşlarıyla birlikte güneş tutulmasını görmek için uçakla on saat, arabayla da üç saat yolculuk yaptılar.
Ve sonra zamanı geldi
Yerel saatle 12:42'de güneş sağ alt köşede değişiyor. Sanki ay bir parçayı ısırmış gibi. Isırık büyüdükçe büyüyor, güneş küçülüyor, önce yarım aya, sonra çeyrek aya benziyor.
Bill'in eski okul arkadaşlarından birinin özel mülkünde duruyoruz. Aile ve komşuların yanı sıra diğer eyaletlerden arkadaşlar da geldi. Gelini, eski ABD başkan adayı Bernie Sanders'ı ünlü oturma pozunda gösteren, erkek boyutunda kartondan bir kesit getirdi. Ona güneş tutulması gözlükleri verdi. Mangal yakılıyor ve bir festival havası yaşanıyor.
“Oturan Bernie” artık kült statüsüne kavuştu. Elbette bir Eclipse partisinde kaybolmamalı.
© özel
Saat 13.49'da hava kararıyor. Gölgeler keskinleşiyor. Sıcaklık düşer. Sinirlenen kuşlar uyuyacak yer arıyor. Komşu göletteki kurbağalar gece konserlerine başlıyor. 13:58'de Rainer Kresken geri sayımı sayıyor. Hillary, soğutucudan Elysian Space Dust şampanyasını ve birasını çıkarıyor. Bir dakika sonra ay, güneşi tamamen gizledi. Dört dakika sekiz saniye boyunca haleli siyah bir daireye dönüşüyor.
Bu özel büyünün olduğu bir an. Son derece güzel ve biraz ürkütücü. Güneş artık orada olmasaydı ne olacağına dair bir fikir veriyor.
Dört dakika sonra yine ayın arkasından parlıyor. Topyekûn karanlık sürgün edilir.
Az önce yaşadıklarınızı kelimelere dökmek çok zor. Avusturyalı şair Adalbert Stifter bir keresinde bunu denemişti. 8 Temmuz 1842'de tam güneş tutulmasını gözlemledi. Daha sonra bu konuda hissettiklerini uzun bir metinde özetlemeye çalıştı. Stifter, “Hayatım boyunca hiçbir zaman bu iki dakikadaki kadar dehşet ve heybetle bu kadar sarsılmamıştım” diye yazdı: “Sanki Tanrı birdenbire net bir söz söylemiş ve ben de onu anlamış gibiydim.” Ve devamı: “Ne kadar kutsal, ne kadar anlaşılmaz, ne kadar korkunç, her zaman etrafımızı saran, ruhsuzca keyif aldığımız, çekildiğinde yerküremizi ürperten, kısa bir süreliğine geri çekildiğinde ışık ne kadar kutsal. ”
İki yılda bir Sofi randevusu
Illinois'de işler o kadar da şiirsel değil. Ama burada da “tutulma gözlemcileri” arasında bir coşku var. İnsanlar birbirlerine sarılıyor, biri üzerinde “Carbondale'de bayıldım” yazan ve tarih yazan düğmeler dağıtıyor, kelime oyunu yapılıyor. Rahatlarsınız ve güneşin yavaş yavaş yeniden hacim kazanmasını izlersiniz.
Bir saat sonra her şey bitti. Bir sonraki tam güneş tutulmasını ABD'de veya başka bir yerde görmek için 20 yıl beklemeniz gerekir. Hayatım boyunca Almanya'da hiç şansım olmazdı.
Ancak Rainer Kresken'in iyi haberleri var. Bu türden bir sonraki tam güneş tutulması yaklaşık iki yıl sonra görülebilecek. Grönland, İzlanda, Portekiz veya Kuzey İspanya'daysanız. Ve bulutsuz bir gökyüzü var.
Artık 12 Ağustos 2026 için bir randevum var. Hillary, Bill, Bettina ve Rainer ile. Tamamen karanlığın avcısı oldum.
#Konular
California'dan Hillary'nin bana verdiği düğmenin üzerinde “Eclipse Virgin” yazıyor. Güneş Tutulması Başak. Bu tamamen doğru değil. Bu benim ilk seferim değil. Daha önce iki tam güneş tutulması görmüştüm: 1999'da Karlsruhe'de ve Temmuz 2019'da Şili'nin Atacama Çölü'nde.
Ancak bu beni yine de tam (güneş) tutulmasının avcıları olan “tutulma avcılarının” oldukça gerisinde bırakıyor. Dünyanın her yerinden, nerede olursa olsun, mümkün olan her tam güneş tutulması sırasında orada olmaya çalışan insanlar.
Rainer Kresken gibi insanlar. Asıl işi Avrupa Uzay Ajansı'nda (ESA) uzay mühendisi olarak çalışmaktır ve bir gün Dünya'ya inebilecek küçük gezegenleri araştırmaktadır. 63 yaşındaki Darmstadtlı, tam güneş tutulmasını görmek için Çin, Sibirya, Zambiya ve Venezuela'ya gitti. Toplamda bunu on iki kez yapıyor.
Rainer beni Illinois'in bir yerindeki küçük bir kasaba olan Carbondale'e götürdü. Normalde 25.000 nüfusa sahiptir ve turistik bir cazibe merkezi değildir. Ancak şimdi oteller tamamen dolu ve biraz köhne bir motelde kalan bir oda için gecelik 400 dolar gibi astronomik bir ücret talep ediliyor. Sebebi: Carbondale, güneşin tamamen karartıldığı şerit olan bütünlük koridorunda yer alıyor.
Tam güneş tutulması sırasında Ay, Güneş'in önünde hareket eder ve böylece Güneş yüzeyinden gelen ışık Dünya'ya ulaşamaz. Bu, dünyanın herhangi bir yerinde yaklaşık iki yılda bir oluyor. Almanya'da en son tam güneş tutulması 1999 yılında görülmüştü.
Illinois'deki küçük bir kasaba özel bir yere dönüşüyor
Carbondale başka bir nedenden dolayı özeldir. Tam güneş tutulması 2017 yılında da buradan izlenebiliyordu. Bu çok nadiren olur. Ve böylece Sofi tutkunları, buradaki doğal manzarayı deneyimlemek için dört bir yanından akın etti.
Bölgede haftalardır olağanüstü hal uygulanıyor. Hemen hemen tüm mağazalar “Eclipse” özel tekliflerinin reklamını yapıyor. Kulüpler “Eclipse” partilerine ev sahipliği yapıyor. Büyük gün öncesinde yerel üniversitede güneş tutulmasıyla ilgili dersler veriliyor ve ayinlerde kaza yaşanmaması için dualar ediliyor.
Nadir fenomen
Güneş kaybolduğunda – büyüleyici bir gök manzarası
Elbette Rainer Kresken de 2017'de Carbondale'deydi. Eski bir banka danışmanı olan Hillary ve aslen bu bölgeden olan kocası Bill ile birlikte. İki Amerikalı ve Alman uzay mühendisi 1991 yılında Meksika'nın La Paz sahilinde buluştular. Bu, üçü için de ilk güneş tutulmasıydı. O zamandan beri arkadaş oldular.
O zamandan bu yana dört tam güneş tutulmasını bir arada gördüler. Bu beşinci olacak. Ancak bunun için bir ön koşul var: Gökyüzünün bulutsuz olması.
Büyük günde Rainer Kresken her yarım saatte bir hava durumu raporunu kontrol ediyor. Güzel görünüyor. Aynı zamanda bütünlük koridorunda yer alan ve bu nedenle birçok turistin ilgisini çeken Teksas'ın aksine. Ancak orada kötü hava bekleniyor.
Gösterinin en önemli şartı
Güneş tutulmasının üç aşamasını en iyi şekilde görebilmeniz için gökyüzünün açık olması gerekir. İlkinde ay, güneşin yalnızca bir kısmını kaplıyor. Bu biraz birisinin güneşi ısırmasına benziyor. Bu dönemde güneşe özel koruyucu gözlük takmadan bakan herkes görme yeteneğini kaybedebilir. İkinci aşamada ay tamamen güneş diskinin önüne geçmiştir. Daha sonra güneşin etrafında parlak bir halka olduğu görülüyor. Güneşi çevreleyen parçacıklardan oluşan bir kabuk olan güneş koronasındaki parlayan plazmadır. Her güneş tutulmasının doruk noktası olan bu an, değişen sürelerde, genellikle birkaç dakika sürer. Bu süre zarfında güneşi çıplak gözle görebilirsiniz. Daha sonra ayın yavaş yavaş güneşi tekrar ortaya çıkardığı üçüncü aşama başlar. İlk aşama gibi bu da bir saatten biraz fazla sürüyor.
Güneş tutulması nasıl hayat kurtarır?
Her olağandışı doğa manzarası gibi, güneş tutulması da yüzyıllar boyunca yalnızca gökbilimcileri değil aynı zamanda filozofları ve sanatı da meşgul eden ve ilham veren bir olaydır. Onun gökten gelen bir işaret olduğu tanımını Yunan filozof Thales (muhtemelen MÖ 624/23'ten MÖ 548 ile 544 yılları arasında yaşamış) bulabilir. Amerikalı yazar Mark Twain, “Kral Arthur'un Mahkemesinde Bir Yankee” adlı kitabında bu olguyu ele aldı. Kahramanı yakalanır ve bir güneş tutulması öngördüğü için idam edilmekten kaçınır, böylece onu kaçıranları o kadar derinden etkiler ki onu serbest bırakırlar.
Aydınlanmış 21. yüzyılda muhtemelen bu numaradan kurtulamazsınız. Ancak olay birçokları için hâlâ manevi açıdan yüklü. Örneğin ABD'deki en büyük ikinci yerli grup olan Navajolar için. Onların geleneklerine göre güneş tutulması, güneşin “yeniden doğduğu” kutsal bir zamandır. Bu yüzden yemek yemenize, içmenize ve uyumanıza izin verilmiyor. Kurallar ayrıca evde kalmanızı ve gökyüzüne bakmamanızı da şart koşuyor.
Rainer Kresken için bu söz konusu olamaz. Kendisi ve deniz biyoloğu olan eşi Bettina, Amerikalı arkadaşlarıyla birlikte güneş tutulmasını görmek için uçakla on saat, arabayla da üç saat yolculuk yaptılar.
Ve sonra zamanı geldi
Yerel saatle 12:42'de güneş sağ alt köşede değişiyor. Sanki ay bir parçayı ısırmış gibi. Isırık büyüdükçe büyüyor, güneş küçülüyor, önce yarım aya, sonra çeyrek aya benziyor.
Bill'in eski okul arkadaşlarından birinin özel mülkünde duruyoruz. Aile ve komşuların yanı sıra diğer eyaletlerden arkadaşlar da geldi. Gelini, eski ABD başkan adayı Bernie Sanders'ı ünlü oturma pozunda gösteren, erkek boyutunda kartondan bir kesit getirdi. Ona güneş tutulması gözlükleri verdi. Mangal yakılıyor ve bir festival havası yaşanıyor.
“Oturan Bernie” artık kült statüsüne kavuştu. Elbette bir Eclipse partisinde kaybolmamalı.
© özel
Saat 13.49'da hava kararıyor. Gölgeler keskinleşiyor. Sıcaklık düşer. Sinirlenen kuşlar uyuyacak yer arıyor. Komşu göletteki kurbağalar gece konserlerine başlıyor. 13:58'de Rainer Kresken geri sayımı sayıyor. Hillary, soğutucudan Elysian Space Dust şampanyasını ve birasını çıkarıyor. Bir dakika sonra ay, güneşi tamamen gizledi. Dört dakika sekiz saniye boyunca haleli siyah bir daireye dönüşüyor.
Bu özel büyünün olduğu bir an. Son derece güzel ve biraz ürkütücü. Güneş artık orada olmasaydı ne olacağına dair bir fikir veriyor.
Dört dakika sonra yine ayın arkasından parlıyor. Topyekûn karanlık sürgün edilir.
Az önce yaşadıklarınızı kelimelere dökmek çok zor. Avusturyalı şair Adalbert Stifter bir keresinde bunu denemişti. 8 Temmuz 1842'de tam güneş tutulmasını gözlemledi. Daha sonra bu konuda hissettiklerini uzun bir metinde özetlemeye çalıştı. Stifter, “Hayatım boyunca hiçbir zaman bu iki dakikadaki kadar dehşet ve heybetle bu kadar sarsılmamıştım” diye yazdı: “Sanki Tanrı birdenbire net bir söz söylemiş ve ben de onu anlamış gibiydim.” Ve devamı: “Ne kadar kutsal, ne kadar anlaşılmaz, ne kadar korkunç, her zaman etrafımızı saran, ruhsuzca keyif aldığımız, çekildiğinde yerküremizi ürperten, kısa bir süreliğine geri çekildiğinde ışık ne kadar kutsal. ”
İki yılda bir Sofi randevusu
Illinois'de işler o kadar da şiirsel değil. Ama burada da “tutulma gözlemcileri” arasında bir coşku var. İnsanlar birbirlerine sarılıyor, biri üzerinde “Carbondale'de bayıldım” yazan ve tarih yazan düğmeler dağıtıyor, kelime oyunu yapılıyor. Rahatlarsınız ve güneşin yavaş yavaş yeniden hacim kazanmasını izlersiniz.
Bir saat sonra her şey bitti. Bir sonraki tam güneş tutulmasını ABD'de veya başka bir yerde görmek için 20 yıl beklemeniz gerekir. Hayatım boyunca Almanya'da hiç şansım olmazdı.
Ancak Rainer Kresken'in iyi haberleri var. Bu türden bir sonraki tam güneş tutulması yaklaşık iki yıl sonra görülebilecek. Grönland, İzlanda, Portekiz veya Kuzey İspanya'daysanız. Ve bulutsuz bir gökyüzü var.
Artık 12 Ağustos 2026 için bir randevum var. Hillary, Bill, Bettina ve Rainer ile. Tamamen karanlığın avcısı oldum.
#Konular