Beykozlu
Member
Soruları cevaplamak
Nükleerden aşamalı olarak çıkış geliyor: Bir nükleer santralin kapatılması nasıl çalışır?
Almanya nükleerden aşamalı olarak vazgeçmeden önce: Emsland nükleer santralinin (fotoğraf) da Nisan ortasında devre dışı kalması planlanıyor
© Sina Schuldt / DPA
62 yıl sonra nükleerden çıkış: 1961’de Almanya’daki ilk nükleer enerji santrali ticari faaliyete geçti. Artık nükleer enerji üretiminin sonu nihayet gelmeli. Bu nasıl gidiyor?
Ama şimdi gerçekten: 15 Nisan’da Almanya’da nükleerden aşamalı olarak çıkış gelmeli. Politikacılar, Rusya’nın Ukrayna’daki saldırgan savaşı ve bunun sonucunda ortaya çıkan enerji krizi nedeniyle bir kez daha erteleme kararı verdikten sonra, aktif durumdaki son üç reaktör Neckarwestheim 2, Isar 2 ve Emsland da şebekeden çekilmelidir. Bu neye benzeyebilir?
Nükleer santral nasıl çalışır?
Bir nükleer santral ısıdan elektrik üretir. Atom çekirdeği bölündüğünde, enerji açığa çıkar. Üretilen ısı, suyu buhara dönüştürmek için kullanılır. Bu buhar daha sonra elektrik üreten bir jeneratörü çalıştıran bir türbini çalıştırır.
Bir reaktör kapatıldığında ne olur?
Santral işletmecisi Energie Baden-Württemberg’e (EnBW) göre, reaktörün çıkışı sürekli olarak azaltılıyor. Bu, reaktör çekirdeklerindeki sözde kontrol çubukları kademeli olarak geri çekilerek yapılır – bunlar bir nükleer reaktörü düzenlemek ve kapatmak için kullanılır. Jeneratörün elektrik şebekesinden bağlantısı kesilir ve reaktör tamamen kapatılır.
Bavyera Isar 2 reaktörünün elektrik santrali yöneticisi Carsten Müller, kapatma sürecinin normal kontroller gibi çalıştığını açıklıyor. Müller, şebeke bağlantısı kesildikten sonra reaktörün kapatılacağını söylüyor. “Yaklaşık çeyrek saat sürüyor.”
Ardından asıl iş başlar: Yüksek derecede radyoaktif yakıt elementleri çıkarılır ve birkaç yıllığına kullanılmış bir yakıt havuzuna konur. Daha sonra, ara depolama tesislerinde sözde tekerlek kaplarında depolanırlar. Şu anda Almanya’da yüksek seviyeli radyoaktif atıklar için 16 geçici depolama tesisi bulunmaktadır.
Fikir
AKW çalışma zamanı uzantısı
Uzlaşmaya rağmen, CDU ve FDP hala daha uzun nükleer santral ömrü istiyor – talepleri her şeyden önce bir şey: popülist
11/15/2022
Almanya’da bir depo yok mu?
Hayır. Yüksek seviyeli radyoaktif atıklar için bir depo aranıyor. 1970’lerde siyasi karar vericiler, Aşağı Saksonya’daki Gorleben madenini halkın katılımı olmadan depolama alanı olarak belirlemiş ve böylece büyük protestoları tetiklemişti. 2017 yılında kamuoyunu dahil etmek için yeni bir süreç başlatıldı. Ancak bu devasa bir görev olmaya devam ediyor – kim bir nükleer atık depolama tesisinin bitişiğinde yaşamak ister ki?
Federal Nükleer Atık Yönetimi Dairesi (BASE) Başkanı Wolfram König, “Prosedürün amacı bu da değil” diyor. Karar en azından etkilenenler tarafından tolere edilmelidir. König, “Nükleer gücün nasıl savunulduğu veya savunulduğu önemli değil: atık orada. Şimdi bu sorunu gelecek nesillere bırakmamak bizim işimiz” diyor.
Ne de olsa, düşük seviyeli ve orta seviyeli radyoaktif atıklar için bir depo bulunmuş gibi görünüyor: BASE’ye göre, Salzgitter, Konrad şaftındaki eski demir cevheri madeni, bu amaç için nükleer yasa kapsamında lisanslanan ilk depo. 2027 yılında faaliyete geçmesi planlanıyor.
Almanya’da ne kadar radyoaktif atık var?
Yüksek, orta ve düşük seviyeli radyoaktif atık arasında bir ayrım yapılır. Yüksek oranda radyoaktif atık, çoğunlukla nükleer santrallerden veya araştırma reaktörlerinden çıkan kullanılmış yakıttır. BASE’e göre bunlar, toplam radyoaktif atık hacminin yalnızca yüzde beşini oluşturuyor, ancak faaliyetin yüzde 99’undan sorumlular.
Bununla birlikte, düşük seviyeli ve orta seviyeli radyoaktif atıkların – örneğin jeneratör parçaları gibi nükleer santrallerin sökülmesinden kaynaklanan kirlenmiş kısımlar – bertaraf edilmesi de sorumlular için zorluklar teşkil etmektedir. BASE tahminlerine göre, Almanya’da yaklaşık 620.000 metreküp var.
Çevre Bakanı Steffi Lemke’ye göre bunun yaklaşık 300.000 metreküpü Konrad deposunda saklanacak. Yeşil politikacı geçenlerde “Bu hacim yaklaşık 100 olimpik yüzme havuzunun içeriğine tekabül ediyor” dedi. Bu nedenle büyük, güvenli bir depoya ihtiyaç duyacaktır. Konrad ocağının atıkları ülke genelinde 30’dan fazla geçici depolama tesisine dağıtıldı. Kalan metreküp düşük seviyeli ve orta seviyeli radyoaktif atık için, bertaraf seçeneklerinin bulunması gerekmektedir.
doğruluk kontrolü
güç kaynağı
Rüzgar ve güneş ve nükleer güç – kışın kim daha fazla elektrik üretir?
20.12.2022
Atıklar geçici depolama tesislerinde kalamaz mı?
Yalnızca derin jeolojik katmanlardaki depoların kalıcı olarak güvenli bir çözüm olduğu kabul edilir. BASE Başkanı König, “Beton, dikenli teller ve güvenlik görevlileri” bunun yerini tutamaz diyor. Alçakta yatan kayalar, radyasyona karşı koruyan doğal bir bariyer sağlar.
Kapandıktan sonra bir nükleer santral sahasına ne olur?
Nükleer enerji karşıtları, bir nükleer santral söküldükten sonra ülkeyi doğal durumuna geri getireceği varsayılan “çiçek açan çayırlar” çağrısında bulunuyor. Ama bu o kadar kolay değil. Çünkü içinde radyoaktif elementler olduğu sürece bina öylece yıkılamaz. Bununla birlikte, yakıt elemanları çıkarılmışsa, aktivite seviyeleri yalnızca küçüktür – örneğin, reaktör basınçlı kabının kendisi radyoaktif hale geldiyse. BASE, nükleer izlemeden serbest bırakılabilmesi için bir nükleer reaktörün sökülmesinin yaklaşık 15 yıl süreceğini tahmin ediyor. Ayrıca binaların yıkımına daha yaklaşık iki yıl var. Operatör RWE’nin planlamasına göre, örneğin 2037’de Emsland fabrikasında herhangi bir radyoaktivite bariz şekilde ari olacaktır.
Reaktörlerin hizmetten çıkarılması için uluslararası rol modeller var mı?
Viyana’daki Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı (IAEA), 2021’de kapatılan veya devreden çıkarma sürecinde olan 198 nükleer santral saydı, ancak bunlardan sadece 20’si tamamen devre dışı bırakıldı. Bazı ülkelerde, bunun için gerekli kaynaklar ve yapılar hala eksiktir. Örneğin İsveç, Finlandiya ve İsviçre’de yeraltı depoları aranıyor. Çevre Bakanlığı’na göre, ne Avrupa’da ne de dünyanın herhangi bir yerinde nükleer enerjinin barışçıl kullanımından kaynaklanan yüksek seviyeli radyoaktif atıklar için operasyonel bir depo hâlâ yok.
Nükleerden aşamalı olarak vazgeçmenin bedelini kim ödüyor?
Nükleer aşamalı olarak devre dışı bırakma pahalı olacak – bu kesin. Bir komisyon, reaktörlerin hizmetten çıkarılması ve sökülmesi ile atıkların taşınması ve depolanması için toplam maliyeti 48,8 milyar avro olarak tahmin etti. Sonuç olarak, nükleer santrallerin işletmecilerinin ödemek zorunda olduğu bir fon kuruldu. Ara ve kesin ardiye bu tutardan ödenir. Enerji tedarikçileri ayrıca reaktörlerin işletmeden çıkarılması ve sökülmesi maliyetlerinden de sorumludur. RWE’ye göre bir nükleer santralin işletme sonrası ve söküm maliyetleri santrallerin büyüklüğüne, yaşına ve çalışma saatlerine bağlı olarak 500 milyon ile 1 milyar avro arasında değişiyor.
Stella Venohr / fs
DPA
#Konular
Nükleerden aşamalı olarak çıkış geliyor: Bir nükleer santralin kapatılması nasıl çalışır?
Almanya nükleerden aşamalı olarak vazgeçmeden önce: Emsland nükleer santralinin (fotoğraf) da Nisan ortasında devre dışı kalması planlanıyor
© Sina Schuldt / DPA
62 yıl sonra nükleerden çıkış: 1961’de Almanya’daki ilk nükleer enerji santrali ticari faaliyete geçti. Artık nükleer enerji üretiminin sonu nihayet gelmeli. Bu nasıl gidiyor?
Ama şimdi gerçekten: 15 Nisan’da Almanya’da nükleerden aşamalı olarak çıkış gelmeli. Politikacılar, Rusya’nın Ukrayna’daki saldırgan savaşı ve bunun sonucunda ortaya çıkan enerji krizi nedeniyle bir kez daha erteleme kararı verdikten sonra, aktif durumdaki son üç reaktör Neckarwestheim 2, Isar 2 ve Emsland da şebekeden çekilmelidir. Bu neye benzeyebilir?
Nükleer santral nasıl çalışır?
Bir nükleer santral ısıdan elektrik üretir. Atom çekirdeği bölündüğünde, enerji açığa çıkar. Üretilen ısı, suyu buhara dönüştürmek için kullanılır. Bu buhar daha sonra elektrik üreten bir jeneratörü çalıştıran bir türbini çalıştırır.
Bir reaktör kapatıldığında ne olur?
Santral işletmecisi Energie Baden-Württemberg’e (EnBW) göre, reaktörün çıkışı sürekli olarak azaltılıyor. Bu, reaktör çekirdeklerindeki sözde kontrol çubukları kademeli olarak geri çekilerek yapılır – bunlar bir nükleer reaktörü düzenlemek ve kapatmak için kullanılır. Jeneratörün elektrik şebekesinden bağlantısı kesilir ve reaktör tamamen kapatılır.
Bavyera Isar 2 reaktörünün elektrik santrali yöneticisi Carsten Müller, kapatma sürecinin normal kontroller gibi çalıştığını açıklıyor. Müller, şebeke bağlantısı kesildikten sonra reaktörün kapatılacağını söylüyor. “Yaklaşık çeyrek saat sürüyor.”
Ardından asıl iş başlar: Yüksek derecede radyoaktif yakıt elementleri çıkarılır ve birkaç yıllığına kullanılmış bir yakıt havuzuna konur. Daha sonra, ara depolama tesislerinde sözde tekerlek kaplarında depolanırlar. Şu anda Almanya’da yüksek seviyeli radyoaktif atıklar için 16 geçici depolama tesisi bulunmaktadır.
Fikir
AKW çalışma zamanı uzantısı
Uzlaşmaya rağmen, CDU ve FDP hala daha uzun nükleer santral ömrü istiyor – talepleri her şeyden önce bir şey: popülist
11/15/2022
Almanya’da bir depo yok mu?
Hayır. Yüksek seviyeli radyoaktif atıklar için bir depo aranıyor. 1970’lerde siyasi karar vericiler, Aşağı Saksonya’daki Gorleben madenini halkın katılımı olmadan depolama alanı olarak belirlemiş ve böylece büyük protestoları tetiklemişti. 2017 yılında kamuoyunu dahil etmek için yeni bir süreç başlatıldı. Ancak bu devasa bir görev olmaya devam ediyor – kim bir nükleer atık depolama tesisinin bitişiğinde yaşamak ister ki?
Federal Nükleer Atık Yönetimi Dairesi (BASE) Başkanı Wolfram König, “Prosedürün amacı bu da değil” diyor. Karar en azından etkilenenler tarafından tolere edilmelidir. König, “Nükleer gücün nasıl savunulduğu veya savunulduğu önemli değil: atık orada. Şimdi bu sorunu gelecek nesillere bırakmamak bizim işimiz” diyor.
Ne de olsa, düşük seviyeli ve orta seviyeli radyoaktif atıklar için bir depo bulunmuş gibi görünüyor: BASE’ye göre, Salzgitter, Konrad şaftındaki eski demir cevheri madeni, bu amaç için nükleer yasa kapsamında lisanslanan ilk depo. 2027 yılında faaliyete geçmesi planlanıyor.
Almanya’da ne kadar radyoaktif atık var?
Yüksek, orta ve düşük seviyeli radyoaktif atık arasında bir ayrım yapılır. Yüksek oranda radyoaktif atık, çoğunlukla nükleer santrallerden veya araştırma reaktörlerinden çıkan kullanılmış yakıttır. BASE’e göre bunlar, toplam radyoaktif atık hacminin yalnızca yüzde beşini oluşturuyor, ancak faaliyetin yüzde 99’undan sorumlular.
Bununla birlikte, düşük seviyeli ve orta seviyeli radyoaktif atıkların – örneğin jeneratör parçaları gibi nükleer santrallerin sökülmesinden kaynaklanan kirlenmiş kısımlar – bertaraf edilmesi de sorumlular için zorluklar teşkil etmektedir. BASE tahminlerine göre, Almanya’da yaklaşık 620.000 metreküp var.
Çevre Bakanı Steffi Lemke’ye göre bunun yaklaşık 300.000 metreküpü Konrad deposunda saklanacak. Yeşil politikacı geçenlerde “Bu hacim yaklaşık 100 olimpik yüzme havuzunun içeriğine tekabül ediyor” dedi. Bu nedenle büyük, güvenli bir depoya ihtiyaç duyacaktır. Konrad ocağının atıkları ülke genelinde 30’dan fazla geçici depolama tesisine dağıtıldı. Kalan metreküp düşük seviyeli ve orta seviyeli radyoaktif atık için, bertaraf seçeneklerinin bulunması gerekmektedir.
doğruluk kontrolü
güç kaynağı
Rüzgar ve güneş ve nükleer güç – kışın kim daha fazla elektrik üretir?
20.12.2022
Atıklar geçici depolama tesislerinde kalamaz mı?
Yalnızca derin jeolojik katmanlardaki depoların kalıcı olarak güvenli bir çözüm olduğu kabul edilir. BASE Başkanı König, “Beton, dikenli teller ve güvenlik görevlileri” bunun yerini tutamaz diyor. Alçakta yatan kayalar, radyasyona karşı koruyan doğal bir bariyer sağlar.
Kapandıktan sonra bir nükleer santral sahasına ne olur?
Nükleer enerji karşıtları, bir nükleer santral söküldükten sonra ülkeyi doğal durumuna geri getireceği varsayılan “çiçek açan çayırlar” çağrısında bulunuyor. Ama bu o kadar kolay değil. Çünkü içinde radyoaktif elementler olduğu sürece bina öylece yıkılamaz. Bununla birlikte, yakıt elemanları çıkarılmışsa, aktivite seviyeleri yalnızca küçüktür – örneğin, reaktör basınçlı kabının kendisi radyoaktif hale geldiyse. BASE, nükleer izlemeden serbest bırakılabilmesi için bir nükleer reaktörün sökülmesinin yaklaşık 15 yıl süreceğini tahmin ediyor. Ayrıca binaların yıkımına daha yaklaşık iki yıl var. Operatör RWE’nin planlamasına göre, örneğin 2037’de Emsland fabrikasında herhangi bir radyoaktivite bariz şekilde ari olacaktır.
Reaktörlerin hizmetten çıkarılması için uluslararası rol modeller var mı?
Viyana’daki Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı (IAEA), 2021’de kapatılan veya devreden çıkarma sürecinde olan 198 nükleer santral saydı, ancak bunlardan sadece 20’si tamamen devre dışı bırakıldı. Bazı ülkelerde, bunun için gerekli kaynaklar ve yapılar hala eksiktir. Örneğin İsveç, Finlandiya ve İsviçre’de yeraltı depoları aranıyor. Çevre Bakanlığı’na göre, ne Avrupa’da ne de dünyanın herhangi bir yerinde nükleer enerjinin barışçıl kullanımından kaynaklanan yüksek seviyeli radyoaktif atıklar için operasyonel bir depo hâlâ yok.
Nükleerden aşamalı olarak vazgeçmenin bedelini kim ödüyor?
Nükleer aşamalı olarak devre dışı bırakma pahalı olacak – bu kesin. Bir komisyon, reaktörlerin hizmetten çıkarılması ve sökülmesi ile atıkların taşınması ve depolanması için toplam maliyeti 48,8 milyar avro olarak tahmin etti. Sonuç olarak, nükleer santrallerin işletmecilerinin ödemek zorunda olduğu bir fon kuruldu. Ara ve kesin ardiye bu tutardan ödenir. Enerji tedarikçileri ayrıca reaktörlerin işletmeden çıkarılması ve sökülmesi maliyetlerinden de sorumludur. RWE’ye göre bir nükleer santralin işletme sonrası ve söküm maliyetleri santrallerin büyüklüğüne, yaşına ve çalışma saatlerine bağlı olarak 500 milyon ile 1 milyar avro arasında değişiyor.
Stella Venohr / fs
DPA
#Konular