Survivor
Member
Okul öncesi öğretmeni Kevser Çıtak ve İstanbul’da uzun yıllar servis işletmeciliği yapan Enes Çıtak iki çocuklarıyla birlikte göç ettikleri Fethiye’de yaşıyor. Enes Çıtak, uzun vakittir göç etme hayallerinin olduğunu lakin eşinin özel bir kurumda yönetici olmasından dolayı daima ertelediklerini lisana getirdi. Çıtak çifti, kentten köye göç etmelerinin kırılma noktasını ise, “Bir gün küçük kızımızın bebek otomobiliyle kalabalık bir bölgede yürüyorduk. Kaldırıma park etmiş otomobiller ve insanlardan hem yürümeye birebir vakitte bebek otomobilini sürmeye yer bulamayınca ‘Gerçekten bu kentte çocuk büyütülmez’ deyip o an göç etmeye karar verdik” kelamlarıyla anlattı.
’40 BİN LİRA İSTEDİKLERİ AHIRI BİN 300 LİRAYA YAPTIK’
Önce İstanbul’daki meskenlerini bin 300 TL’ye kira veren aile, köyde kendilerine bin liraya bir mesken kiraladı. Köye göç ettikten 1 hafta daha sonra da doğal mamüllerin satışıyla ilgili bir iş bulan karı-koca, bir süre geçimlerini buradan sağladı. Kira artışı niçiniyle yeni bir yer arayışına giren çift, kendilerine 3 dönümlük bir arsa almaya karar verdi. Artık büsbütün burada yaşayacaklarını kesinleştirince de 3 dönümlük yerlerini 1 milyon liraya satın aldılar. Arsayı aileleriyle paylaşan Çıtak çifti, 1 dönümlük yere 2 katlı bir konut yaptı. Köyde bununla birlikte hayvancılıkla da uğraşmak isteyen karı-koca, kendilerine bir ahır yapmaya karar verdi. Görüştükleri firmalardan ahır için 30 – 40 bin lira fiyat alınca onu da kendileri yapmak için kolları sıvadılar. Enes Çıtak, “Ev üretiminden kalan tahtaları kullanarak bir ahır yapmak istedim” diyerek üretim süreci ve maliyetiyle ilgili şu ayrıntıları verdi:
“Aldığımız fiyatlar bize devasa yükseklikte geldi. Biz de elimizdeki materyallerle kendi ahırımızı yapmaya karar verdik. Ailelerimiz bile bizi ziyarete gelirken yanlarında ahırda kullanabileceğimiz tahtalarla geldiler. Yolda yürürken kullanabileceğimiz tahta var mı diye bakarak gidiyorduk. bu biçimdece 40 metrekare ahırı bin 300 liraya mal etmiş olduk.”
‘EN DÜŞÜK MESKEN KİRASI 2 BİN 500, ARSA DA 1,5 MİLYON LİRA’
Bölgenin küçük ve iş imkanlarının kısıtlı olduğunu lisana getiren Enes Çıtak, “Ancak çalışmak isteyen her yerde bir biçimde çalışabiliyor. Narenciye toplama ya da bahçe işleri yapılabilir. Eşim Kevser öğretmenliğe burada devam ediyor, ben de keçi sütü satıp turizmle uğraşıyorum” diye konuştu. Köyde konut kiralarının da son vakit içinderdaki taleplerden dolayı hayli yükseldiğine değinen Çıtak çifti en düşük kira fiyatının 2 bin 500 lira olduğunu, kiraların ortalama 3 bin-5 bin lira içinde değiştiğine değindi. Satılık yerlerin fiyatının ise 1,5 ila 8 milyon içinde olduğunu ekledi.
Kevser Çıtak ailesinin kendileriyle birlikte göç ettiğini lisana getirirken, Enes Çıtak da ailesinin köye göç sonucuna hürmet gösterdiğini ve desteklediklerini söylemiş oldu. Muğla bölgesine hayranlıkları olduğunun altını çizen aile, “Balıkesir ve Çanakkale bölgelerini de araştırdık. Lakin iklim kuralları sebebiyle Muğla bölgesine karar verdik” dedi.
‘ŞEHİRDE GEÇİNMEK ÇOK DAHA ZOR’
Her yerde olduğu üzere burada da irtibat kurmanın sıcakkanlılıkla kontaklı olduğunu söyleyen Kevser-Enes Çıtak, “Siz sıcak ve cana yakınsanız her yer de sizi kucaklayacak beşerler buluyorsunuz. Komşularımız bizi sahiplenip benimsediler. Komşuluklar kenttekinden daha samimi geliyor. Bağında, bahçesinde, meskeninde yetiştirdiğini, ekmeğini, aşını karşılık beklemeden paylaşıyorlar” halinde konuştu. Kentte tıpkı gelirle geçinmenin daha güç olduğuna değinen Çıtak ailesi niçinini ise, “Şehirde geçim daha güç. Zira hafta sonları ister istemez dışarıya çıkıp bir aktivite yapma gereksinimi duyuyorsunuz. Adım atsanız para. Burada bahçenizde hayvanlarınızla, eşinizle arkadaşınızla vakit geçiriyorsunuz” şeklinde deklare etti.
Köyde hayatın da sanıldığı kadar ucuz olmadığını söyleyen Çıtak çifti, “Marketlerde fiyatlar tıpkı, bir değişiklik yok. Fakat zerzevat ve meyvenizi bahçede yetiştirirseniz pazar parası size kâr kalıyor. Pazarlar da biraz daha ucuz ve taze eserler var” bilgisini paylaştı. Günlük köy rutinleri hakkında da bilgi veren aile şöyleki konuştu:
“Sabah kalkınca tarlayı suluyoruz. Kiralama yaptığımız bir apart var. Onun havuz ve bahçe paklığını yapıyoruz. Hayvanları yemliyor ve keçileri sağıyoruz. Kahvaltı yapıyoruz. Biraz mola verdikten daha sonra öğlen saatlerinde hayvanları yine yemliyoruz. Bahçe ve alan geniş olduğu için ekstra işler çıkabiliyor. Akşam tekrar bahçe sulaması yapılıyor. Akşam yemeği ve semaverde çay ile günü kapatıyoruz.”
‘EN AZ 50 BİN LİRAYLA GÖÇ ETMELİLER’
her insanın köyde yaşayamayacağını da lisana getiren aile, “Davulun sesi uzaktan beğenilen geliyor. Gelecekseniz evvela iş ayarlamalı ve maddi telaş gütmemelisiniz. Toprakla uğraşmayı seven, hayvanları seven, insan münasebetleri yeterli olanlar burada tutunabilirler. Buraya göç eden, yapamayıp geri dönen insanları gördük. Turizm bölgesi olduğu için kiralar da yüksek. Gelecekler en az 50 bin lira ile göç etmeliler. Maddi kuvvetlik çeken yahut kültür karmaşası yaşayan kimi arkadaşlarımız eski yaşadıkları yere yahut asıl memleketlerine teker teker döndüler” bilgisini paylaştı.
’40 BİN LİRA İSTEDİKLERİ AHIRI BİN 300 LİRAYA YAPTIK’
Önce İstanbul’daki meskenlerini bin 300 TL’ye kira veren aile, köyde kendilerine bin liraya bir mesken kiraladı. Köye göç ettikten 1 hafta daha sonra da doğal mamüllerin satışıyla ilgili bir iş bulan karı-koca, bir süre geçimlerini buradan sağladı. Kira artışı niçiniyle yeni bir yer arayışına giren çift, kendilerine 3 dönümlük bir arsa almaya karar verdi. Artık büsbütün burada yaşayacaklarını kesinleştirince de 3 dönümlük yerlerini 1 milyon liraya satın aldılar. Arsayı aileleriyle paylaşan Çıtak çifti, 1 dönümlük yere 2 katlı bir konut yaptı. Köyde bununla birlikte hayvancılıkla da uğraşmak isteyen karı-koca, kendilerine bir ahır yapmaya karar verdi. Görüştükleri firmalardan ahır için 30 – 40 bin lira fiyat alınca onu da kendileri yapmak için kolları sıvadılar. Enes Çıtak, “Ev üretiminden kalan tahtaları kullanarak bir ahır yapmak istedim” diyerek üretim süreci ve maliyetiyle ilgili şu ayrıntıları verdi:
“Aldığımız fiyatlar bize devasa yükseklikte geldi. Biz de elimizdeki materyallerle kendi ahırımızı yapmaya karar verdik. Ailelerimiz bile bizi ziyarete gelirken yanlarında ahırda kullanabileceğimiz tahtalarla geldiler. Yolda yürürken kullanabileceğimiz tahta var mı diye bakarak gidiyorduk. bu biçimdece 40 metrekare ahırı bin 300 liraya mal etmiş olduk.”
‘EN DÜŞÜK MESKEN KİRASI 2 BİN 500, ARSA DA 1,5 MİLYON LİRA’
Bölgenin küçük ve iş imkanlarının kısıtlı olduğunu lisana getiren Enes Çıtak, “Ancak çalışmak isteyen her yerde bir biçimde çalışabiliyor. Narenciye toplama ya da bahçe işleri yapılabilir. Eşim Kevser öğretmenliğe burada devam ediyor, ben de keçi sütü satıp turizmle uğraşıyorum” diye konuştu. Köyde konut kiralarının da son vakit içinderdaki taleplerden dolayı hayli yükseldiğine değinen Çıtak çifti en düşük kira fiyatının 2 bin 500 lira olduğunu, kiraların ortalama 3 bin-5 bin lira içinde değiştiğine değindi. Satılık yerlerin fiyatının ise 1,5 ila 8 milyon içinde olduğunu ekledi.
Kevser Çıtak ailesinin kendileriyle birlikte göç ettiğini lisana getirirken, Enes Çıtak da ailesinin köye göç sonucuna hürmet gösterdiğini ve desteklediklerini söylemiş oldu. Muğla bölgesine hayranlıkları olduğunun altını çizen aile, “Balıkesir ve Çanakkale bölgelerini de araştırdık. Lakin iklim kuralları sebebiyle Muğla bölgesine karar verdik” dedi.
‘ŞEHİRDE GEÇİNMEK ÇOK DAHA ZOR’
Her yerde olduğu üzere burada da irtibat kurmanın sıcakkanlılıkla kontaklı olduğunu söyleyen Kevser-Enes Çıtak, “Siz sıcak ve cana yakınsanız her yer de sizi kucaklayacak beşerler buluyorsunuz. Komşularımız bizi sahiplenip benimsediler. Komşuluklar kenttekinden daha samimi geliyor. Bağında, bahçesinde, meskeninde yetiştirdiğini, ekmeğini, aşını karşılık beklemeden paylaşıyorlar” halinde konuştu. Kentte tıpkı gelirle geçinmenin daha güç olduğuna değinen Çıtak ailesi niçinini ise, “Şehirde geçim daha güç. Zira hafta sonları ister istemez dışarıya çıkıp bir aktivite yapma gereksinimi duyuyorsunuz. Adım atsanız para. Burada bahçenizde hayvanlarınızla, eşinizle arkadaşınızla vakit geçiriyorsunuz” şeklinde deklare etti.
Köyde hayatın da sanıldığı kadar ucuz olmadığını söyleyen Çıtak çifti, “Marketlerde fiyatlar tıpkı, bir değişiklik yok. Fakat zerzevat ve meyvenizi bahçede yetiştirirseniz pazar parası size kâr kalıyor. Pazarlar da biraz daha ucuz ve taze eserler var” bilgisini paylaştı. Günlük köy rutinleri hakkında da bilgi veren aile şöyleki konuştu:
“Sabah kalkınca tarlayı suluyoruz. Kiralama yaptığımız bir apart var. Onun havuz ve bahçe paklığını yapıyoruz. Hayvanları yemliyor ve keçileri sağıyoruz. Kahvaltı yapıyoruz. Biraz mola verdikten daha sonra öğlen saatlerinde hayvanları yine yemliyoruz. Bahçe ve alan geniş olduğu için ekstra işler çıkabiliyor. Akşam tekrar bahçe sulaması yapılıyor. Akşam yemeği ve semaverde çay ile günü kapatıyoruz.”
‘EN AZ 50 BİN LİRAYLA GÖÇ ETMELİLER’
her insanın köyde yaşayamayacağını da lisana getiren aile, “Davulun sesi uzaktan beğenilen geliyor. Gelecekseniz evvela iş ayarlamalı ve maddi telaş gütmemelisiniz. Toprakla uğraşmayı seven, hayvanları seven, insan münasebetleri yeterli olanlar burada tutunabilirler. Buraya göç eden, yapamayıp geri dönen insanları gördük. Turizm bölgesi olduğu için kiralar da yüksek. Gelecekler en az 50 bin lira ile göç etmeliler. Maddi kuvvetlik çeken yahut kültür karmaşası yaşayan kimi arkadaşlarımız eski yaşadıkları yere yahut asıl memleketlerine teker teker döndüler” bilgisini paylaştı.