Beykozlu
Member
çalışmak
Araştırmacılar iklim değişikliğini durdurmak için garip bir çözüm sunuyor: Ay tozunu uzaya fırlatın
Ay tozu, iklim değişikliğiyle mücadelenin anahtarı mı? Araştırmacılar koruyucu bir ekran olarak kullanılmasını önermektedir.
© UIG / Imago Görseller
Bilim adamları yıllardır iklim değişikliğini durdurmak için yenilikler bulmaya çalışıyorlar. Şimdi araştırmacılar ilginç bir çalışma yayınladılar: Ay’ı kazmayı ve güneşi engellemek için tozu uzaya fırlatmayı öneriyorlar.
Kulağa bir bilim kurgu romanından bir senaryo gibi geliyor ve kesinlikle tamamen ciddiye alınması gerekmiyor: ABD’deki Utah Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, iklim değişikliğine potansiyel bir çözüm sundukları bir çalışma yayınladılar. Aydan tonlarca toz almayı ve onu güneş ışınlarının bir kısmını engellemek için kullanmak üzere uzaya fırlatmayı öneriyorlar. Ancak, bu yöntem gerçekten gerçekçi çalışmıyor.
Ay tozunu uzaya fırlatmak: Araştırmacılar iklim değişikliğine potansiyel bir çözüm sunuyor
Böyle bir proje boş bir hayal gibi görünse de bilim aslında sözde “moonshot” projeleriyle uğraşıyor. İsim, bir konuşmasında o zamanki Apollo projesine ve aya giden yarışa atıfta bulunan ABD Başkanı John F. Kennedy’ye kadar uzanıyor.
Bununla birlikte, normalde, bu ad tam anlamıyla alınmaz, yalnızca çığır açacak ve mali kısıtlamalardan veya diğer pragmatik gerçeklerden tamamen bağımsız projeler için bir addır. Kısacası: çoğu durumda, çok fazla paraya mal oldukları veya araştırma projeyi gerçekleştirmek için olması gerektiği kadar ileri düzeyde olmadığı için zaten pek olası olmayan teorik modellerdir.
Ancak, bazı araştırmacılar artık o kadar ileri gittiler ki, iklim değişikliğinin yarattığı tehditler göz önüne alındığında böyle bir projenin kesinlikle gerekli olduğunu düşünüyorlar. Utah Üniversitesi’nden çalışma lideri Benjamin C. Bromley liderliğindeki bir grup teorik astrofizikçi de öyle. Sözde “jeo-mühendislik” ile ilgileniyorlar. Buradaki fikir, dünyadaki hava veya iklim koşullarını, iklim değişikliğinin hafifletilebileceği ve hatta durdurulabileceği şekilde yapay olarak değiştirmektir.
Model olarak bir volkanik patlama
Daha önceki araştırmalarda, bilim adamları küresel ısınmayı güneş kalkanı ile yavaşlatmanın mümkün olduğunu bulmuşlardı. Araştırmacılar, örneğin, şiddetli volkanik patlamalar sonucunda iklimin soğuduğunu, çünkü kül bulutu nedeniyle gökyüzünün karardığını ve güneş ışınlarının atmosferi daha fazla ısıtamayacağını bulmuşlardır.
Ama uzun vadede güneşi karartmak da mümkün olacak kadar çok maddeyi nerede bulabilirsin? Araştırmacıların karmaşık olsa da basit bir cevabı var: Ay’da.
Güneş koruması olarak ay tozu
Bromley, “Çalışmamızın gerçekten heyecan verici bir kısmı, doğal Ay tozu taneciklerinin güneş ışığını Dünya’dan etkili bir şekilde dağıtmak için doğru boyut ve bileşimde olduğunu bulmaktı” dedi.
“Bu tanecikleri Ay yüzeyinden fırlatmak, Dünya’dan fırlatıldıklarına göre çok daha az enerji gerektirdiğinden, ‘Moonshot’ fikri bizim için çok ilginçti.” Aktif güneş korumasını sürdürmek için, her yıl milyonlarca tonun çıkarılması, taranması ve elektromanyetik ray tabancası gibi bir balistik cihaza yüklenmesi ve uzaya fırlatılması gerekir.
Project Mercury’den Mars Rover’a
60 yılı aşkın uzay tarihi: Nasa, Ay’dan daha fazlasını nasıl fethetti?
Bromley, bu madencilik ve projeksiyon cihazlarını aya getirmenin “önemli bir proje” olacağını kabul etti ve ayrıca “toz paketlerini yeniden yönlendirmek” için Dünya ile ay güneşi arasındaki L1 Lagrange noktası adı verilen bir alana yeni bir uzay istasyonunun yerleştirilmesini gerektirebilir. mümkün olduğu kadar uzun süre gölge sağlayabilecek yörüngeler”.
Araştırmacılar şunu vurguluyor: Güneşlik, CO2 emisyonlarından tasarruf etmenin yerini tutamaz
Bununla birlikte, küresel ısınmayı azaltmak için ay tozunun sürekli olarak uzaya fırlatılması gerekecektir. Aksi takdirde, “soğutma şoku” olarak bilinen, geçici soğumanın aniden sona erdiği ve dünyanın hızlı bir ısınmaya maruz kaldığı bir risk söz konusudur. Bromley, bu bilim-kurgu araştırma fikrinin, küresel ısınma emisyonlarını azaltmanın ağır basan zorluğunun yerine geçmediğini vurguladı.
Dolayısıyla yaklaşım, iklim değişikliğini durdurmak için her derde deva değil. Ancak araştırmacılar, mevcut durumda küresel ısınmayı yavaşlatmak için çevrilmemiş hiçbir taş bırakılmaması gerektiğini vurguluyor: Bromley, “Hiçbir şey bizi burada, dünyadaki sera gazı emisyonlarını azaltmaktan alıkoymamalı” dedi. “Stratejimiz yalnızca bir ‘moonshot’ olabilir, ancak işi burada evde yapmak için daha fazla zamana ihtiyacımız olursa diye tüm seçenekleri değerlendirmeliyiz.”
Kaynaklar: Utah Üniversitesi araştırması, The Guardian
#Konular
Araştırmacılar iklim değişikliğini durdurmak için garip bir çözüm sunuyor: Ay tozunu uzaya fırlatın
Ay tozu, iklim değişikliğiyle mücadelenin anahtarı mı? Araştırmacılar koruyucu bir ekran olarak kullanılmasını önermektedir.
© UIG / Imago Görseller
Bilim adamları yıllardır iklim değişikliğini durdurmak için yenilikler bulmaya çalışıyorlar. Şimdi araştırmacılar ilginç bir çalışma yayınladılar: Ay’ı kazmayı ve güneşi engellemek için tozu uzaya fırlatmayı öneriyorlar.
Kulağa bir bilim kurgu romanından bir senaryo gibi geliyor ve kesinlikle tamamen ciddiye alınması gerekmiyor: ABD’deki Utah Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, iklim değişikliğine potansiyel bir çözüm sundukları bir çalışma yayınladılar. Aydan tonlarca toz almayı ve onu güneş ışınlarının bir kısmını engellemek için kullanmak üzere uzaya fırlatmayı öneriyorlar. Ancak, bu yöntem gerçekten gerçekçi çalışmıyor.
Ay tozunu uzaya fırlatmak: Araştırmacılar iklim değişikliğine potansiyel bir çözüm sunuyor
Böyle bir proje boş bir hayal gibi görünse de bilim aslında sözde “moonshot” projeleriyle uğraşıyor. İsim, bir konuşmasında o zamanki Apollo projesine ve aya giden yarışa atıfta bulunan ABD Başkanı John F. Kennedy’ye kadar uzanıyor.
Bununla birlikte, normalde, bu ad tam anlamıyla alınmaz, yalnızca çığır açacak ve mali kısıtlamalardan veya diğer pragmatik gerçeklerden tamamen bağımsız projeler için bir addır. Kısacası: çoğu durumda, çok fazla paraya mal oldukları veya araştırma projeyi gerçekleştirmek için olması gerektiği kadar ileri düzeyde olmadığı için zaten pek olası olmayan teorik modellerdir.
Ancak, bazı araştırmacılar artık o kadar ileri gittiler ki, iklim değişikliğinin yarattığı tehditler göz önüne alındığında böyle bir projenin kesinlikle gerekli olduğunu düşünüyorlar. Utah Üniversitesi’nden çalışma lideri Benjamin C. Bromley liderliğindeki bir grup teorik astrofizikçi de öyle. Sözde “jeo-mühendislik” ile ilgileniyorlar. Buradaki fikir, dünyadaki hava veya iklim koşullarını, iklim değişikliğinin hafifletilebileceği ve hatta durdurulabileceği şekilde yapay olarak değiştirmektir.
Model olarak bir volkanik patlama
Daha önceki araştırmalarda, bilim adamları küresel ısınmayı güneş kalkanı ile yavaşlatmanın mümkün olduğunu bulmuşlardı. Araştırmacılar, örneğin, şiddetli volkanik patlamalar sonucunda iklimin soğuduğunu, çünkü kül bulutu nedeniyle gökyüzünün karardığını ve güneş ışınlarının atmosferi daha fazla ısıtamayacağını bulmuşlardır.
Ama uzun vadede güneşi karartmak da mümkün olacak kadar çok maddeyi nerede bulabilirsin? Araştırmacıların karmaşık olsa da basit bir cevabı var: Ay’da.
Güneş koruması olarak ay tozu
Bromley, “Çalışmamızın gerçekten heyecan verici bir kısmı, doğal Ay tozu taneciklerinin güneş ışığını Dünya’dan etkili bir şekilde dağıtmak için doğru boyut ve bileşimde olduğunu bulmaktı” dedi.
“Bu tanecikleri Ay yüzeyinden fırlatmak, Dünya’dan fırlatıldıklarına göre çok daha az enerji gerektirdiğinden, ‘Moonshot’ fikri bizim için çok ilginçti.” Aktif güneş korumasını sürdürmek için, her yıl milyonlarca tonun çıkarılması, taranması ve elektromanyetik ray tabancası gibi bir balistik cihaza yüklenmesi ve uzaya fırlatılması gerekir.
Project Mercury’den Mars Rover’a
60 yılı aşkın uzay tarihi: Nasa, Ay’dan daha fazlasını nasıl fethetti?
Bromley, bu madencilik ve projeksiyon cihazlarını aya getirmenin “önemli bir proje” olacağını kabul etti ve ayrıca “toz paketlerini yeniden yönlendirmek” için Dünya ile ay güneşi arasındaki L1 Lagrange noktası adı verilen bir alana yeni bir uzay istasyonunun yerleştirilmesini gerektirebilir. mümkün olduğu kadar uzun süre gölge sağlayabilecek yörüngeler”.
Araştırmacılar şunu vurguluyor: Güneşlik, CO2 emisyonlarından tasarruf etmenin yerini tutamaz
Bununla birlikte, küresel ısınmayı azaltmak için ay tozunun sürekli olarak uzaya fırlatılması gerekecektir. Aksi takdirde, “soğutma şoku” olarak bilinen, geçici soğumanın aniden sona erdiği ve dünyanın hızlı bir ısınmaya maruz kaldığı bir risk söz konusudur. Bromley, bu bilim-kurgu araştırma fikrinin, küresel ısınma emisyonlarını azaltmanın ağır basan zorluğunun yerine geçmediğini vurguladı.
Dolayısıyla yaklaşım, iklim değişikliğini durdurmak için her derde deva değil. Ancak araştırmacılar, mevcut durumda küresel ısınmayı yavaşlatmak için çevrilmemiş hiçbir taş bırakılmaması gerektiğini vurguluyor: Bromley, “Hiçbir şey bizi burada, dünyadaki sera gazı emisyonlarını azaltmaktan alıkoymamalı” dedi. “Stratejimiz yalnızca bir ‘moonshot’ olabilir, ancak işi burada evde yapmak için daha fazla zamana ihtiyacımız olursa diye tüm seçenekleri değerlendirmeliyiz.”
Kaynaklar: Utah Üniversitesi araştırması, The Guardian
#Konular