Survivor
Member
Yusuf Ataş, 2001 yılında İzmir Bornova’da dünyaya geldi. Elazığlı olan ailede polis memuru babanın tayini çıkmış, bu niçinle Yusuf dünyaya gözlerini İzmir’de açmıştı. Bir ablası ve kendisinden küçük bir erkek bir de kız kardeşi vardı. Yusuf ve kardeşleri babalarının polis memuru olması ötürüsıyla bir fazlaca kent gezdi. Eğitim hayatlarını farklı vilayetlerdeki okullarda tamamladı. Hepsinin meslekleri için çizdikleri yol haritaları vardı lakin Yusuf’un gayesi onlardan farklıydı. Asker olmak istiyordu. Bu durumu babasıyla paylaştı. Babası oğluna, kendisi üzere polis olmasını söylese de Yusuf aklına koymuştu, asker olacaktı. Girdiği imtihanları geçti ve Kara Astsubay Meslek Yüksek Okulu’na girmeyi başardı. Okulunu muvaffakiyetle tamamladı, stajını yaptı ve bu yılın temmuz ayında asker olmaya hak kazandı. Ataması da muhakkak olmuştu. Kurban Bayramı’nı ailesinin yanında geçirip, Kırklareli Vize’ye gidecekti. Fakat Yusuf Kırlareli’ye değil, Hakkari’ye gitti. Zira birliği süreksiz olarak Çukurcuma için gorevlendirilmişti.
Şehit Yusuf Ataş ve babası Nejat Ataş
‘ŞEHİT OLMAK İSTİYORDU’
Yusuf, etraftakiler tarafınca merhameti, efendiliği, yardımseverliği ve başarılarıyla tanınıyordu. Ailesine de fazlaca bağlıydı. Onları bugüne kadar hiç üzmemiş, daima gururlandırmıştı. Yusuf için vatan sevgisi ise tanım edilemezdi. Asker olmak istemesinin altında da bu his yatıyordu. Lakin Yusuf için asker olmak yetmiyordu, şehit olmak istiyordu. Türk bayrağına âşıktı ve kendi kanı da o bayrakta dalgalanmalıydı. Bu mevzuyu annesi, babası ve arkadaşlarına anlattı. Her fırsatta şehitliğin epeyce hoş bir mertebe olduğunu lisana getirdi. Anne-babası oğullarına, şehitliğin hoş olduğunu lakin yaşının fazlaca genç ve önünde yaşanacak yıllar olduğunu söylemiş oldu. Fakat Yusuf asker olma konusunda olduğu üzere bu mevzuda da ısrarcıydı. Şehit olma ihtimaline karşı vasiyetini de annesi ve arkadaşlarına iletti.
Yusuf, Hakkari Çukurcuma’daki birliğindeki nazaranvine temmuz ayında başladı. Artık o fazlaca istediği yer olan orduda, Piyade Astsubay Çavuş Yusuf Ataş olarak bakılırsavinin başındaydı. Pençe-Kilit Operasyonu ötürüsıyla toprakta olsa da ailesiyle irtibat kurmayı ihmal etmiyordu. 1 Ekim günü de evvel annesiyle mesajlaştı, daha sonra babasıyla konuştu.
Anne Nejla Ataş o günü, “Genelde yoğunluğundan dolayı fırsat bulamaz, iletilerime geç karşılık verirdi lakin o gün çabucak cevapladı. Askerde olan erkek kardeşine 500 lira gönderdiğini, birkaç gün daha sonra bir daha hesabına para atacağını söylemiş oldu. Telefonu kapatırken de anne, ‘Kardeşime söyle kimseden bir kuruş para istemesin, onun gerisinde dağ üzere ağabeyi var’ dedi” diyerek anlatıyor.
1 Ekim günü baba Nejat Ataş ise Yusuf ile saat 14.00’te konuştu. Babası o gün oğluna, “45-50 gündür arazidesin sıkıldıysan ya da daraldıysan gel” teklifinde bulunmuştu. Hatta bunu kendisine yazılı olarak da iletmişti. Olağan ki buna Yusuf’un karşılığı hayır olmuştu. Babasına, “Burası bitmeden gelmeyeceğim” dedi. Yusuf, Nejat Ataş’ın teklifini kabul etmemişti fakat sesini duymak bile ona uygun gelmişti. Lakin bu memnunluğu epey uzun sürmedi. Saat 15.30’da gelen telefon yüreğine düşen ateşi hiç bir vakit söndüremeyecekti. Oğlu Yusuf’u Pençe-Kilit Operasyonu bölgesinde, teröristler tarafınca açılan taciz ateşi kararı ağır yaralanmış ve kaldırıldığı hastanede şehit olmuştu.
Şehit Yusuf Ataş ailesi (solda) ve arkadaşlarıyla (sağda) beraber
Yusuf şehit olması durumunda vasiyetini birinci vakit içinderda annesine daha sonrasında arkadaşlarına iletmişti. Arkadaşları da o anı görüntüye almıştı. Görüntüde arkadaşlarına, “Benim vasiyetim, hayattan en epeyce istediğim şey, bir tane kız çocuğum olsun istiyorum. Şayet ölürsem bir tane lösemili kız çocuğunun hayatı boyunca tüm masraflarını karşılayın. Benim vasiyetim budur. Bir de bayramda gidin annemin, babamın elini öpün” demişti.
VASİYETİN ARKASINDAKİ ‘KIZ KARDEŞ’ DETAYI
Peki, niye Yusuf bu biçimde bir vasiyette bulundu? Bilhassa kız çocuğu olmasının bir manası var mıydı? Nejla-Nejat Ataş çifti bu sorularımıza, “Yusuf, 15 yaşındayken kız kardeşi doğdu. Diğer kardeşlerini de fazlaca seviyordu lakin Yusuf için en küçük kardeşi Melike Ela’nın yeri fazlaca diğerdi. Yusuf bize daima kız kardeşi doğduktan daha sonra ‘Kız çocuğu ne kadar tatlıymış’ kaygısı. Kız kardeşine fazlaca düşkündü. Daima ikramlar alıp, gezmeye gdolayırdü. bir arada epeyce uygun vakit geçirirlerdi. Vasiyetinde lösemili bir kız çocuğuna takviye olun söylemenin altında kız kardeşine olan sevgisi yatıyor” diyerek cevapladılar.
daha sonrasında Yusuf’un bu vasiyeti küçük büyük herkesi duygulandırdı ve Lösemili Çocuklar Vakfı’na (LÖSEV) bağış yağdı. Baba Necat Ataş’ın Yusuf’un vasiyetinden haberi yoktu. Şehit olduktan bir gün daha sonra görüntüyü izledi. Yusuf, anne ve arkadaşlarıyla paylaştığı vasiyetini babasına söylememişti. Zira Yusuf babasına şehit olmak istediğini söylemiş olduğinde, babası oğluna, “Yaşayacak epey hoş uzun bir ömrün var” diyerek karşılık vermişti. O günden daha sonra bu mevzuyu hiç konuşmamışlardı. Ancak Yusuf’un istediği olmuş, şehit düşmüştü. Arkadaşlarına anlattığı vasiyeti ise tüm Türkiye’yi harekete geçirdi. Halkın bu hususta fazlaca hassas davrandığını anlatan Necat Ataş, kelamlarına şöyleki devam etti:
“Allah şehit olma hissini oğlumun kalbine düşürmüş, lisanına dökmüş. Mukadderatımız bu biçimdeymiş. Bu durumu yaşayacakmışız. Hasretimiz var, acımız yok. Türkiye’de bu biçimde bir şehit bekleniyormuş. Bu mevzuda takviye olmak isteyenleri LÖSEV’e yönlendirdim. Kuruma yardımda bulunanlar bana dekontlarını attı. Yapılan yardımların sayıları çok yüksek. LÖSEV’e 10 yılda yapılacak yardım Yusuf yardımıyla 1-2 günde yapıldı. Allah oğlumdan bu biçimde bir şeye aracı olduğu için razı olsun.”
Şehit
Yusuf Ataş ve kız kardeşi Ela
VASİYETİ YERİNE GETİRİLDİ
Mersin Faziletli Belediye Lideri Mükerrem Tollu da his dolu görüntüyü izledikten daha sonra çabucak harekete geçti. Tollu, “Kuzey Irak’ta Pençe-Kilit operasyonunda şehit olan Yusuf Ataş şehidimizin Erdemli’de vasiyetini yerine getiriyoruz. Emine Sena Demirel kardeşimizin tüm gereksinimlerini en güzel biçimde, en hoş biçimde yerine getireceğiz. Şehitlerimizin vasiyeti bizim için buyruk niteliğindedir” dedi. Elazığ Valiliği de Piyade Astsubay Yusuf Ataş’ın vasiyetine kayıtsız kalamadı. Vali Ömer Toraman, “Kahraman hemşehrimiz Piyade Astsubay Yusuf Ataş’ın vasiyetini yerine getirdik. Şehidimizin vasiyeti doğrultusunda 6 yaşındaki lösemi hastası Elif kızımızın muhtaçlıkları karşılanacaktır” diye konuştu.
‘HAYATINDAN VAZGEÇEN BİRİNİN HAYALİNİ GERÇEKLEŞTİRDİK’
Şehit Yusuf Ataş’ın vasiyetinden daha sonra LÖSEV’e fazlaca sayıda bağış yapıldı. Pekala, yaşanan bu durum nasıl açıklanabilir? Klinik Psikolog Pelin Hazer, “Yusuf Ataş görüntüde, ulvi bir maksat uğruna kendisini feda etme isteğini ortaya koyarken, bir daha ulvi olan bir maksadı vasiyet ediyor. Bu durum şema terapide fedakarlık terimini bize çağrıştırıyor. Kişi kendi istek ve isteklerinden öte öbür bir manayı kendisine mana katmakla kalmıyor, bir kız çocuğuna bakılması, ona ömür uzunluğu takviyenin sağlanmasıyla da bir daha kendisi için değil de bir öteki için yenidendan ulvi bir manaya hizmet etme maksadını güdüyor” dedi.
“Kız çocuklarının toplum tarafınca desteklenmesi, kendi yollarını bulmaya yönelik kısımda önlerinin açılmasını hedefliyor” diyen Hazer kelamlarına şöyleki devam etti: “Yusuf Ataş’ın paylaşımından daha sonra epey fazla bağış yapıldı. Kendi hayatından vazgeçen birinin koyduğu maksatlar ya da hayal ettiklerini gerçekleştirme kısmı bizler üzerinde daha yüksek tesir yaratabilir ve o noktada bizim diğerleri için bir şeyler yapma muhtaçlığımızı da daha fazlaca pekiştirmiş olabilir.”
Şehit Yusuf Ataş ve babası Nejat Ataş
‘ŞEHİT OLMAK İSTİYORDU’
Yusuf, etraftakiler tarafınca merhameti, efendiliği, yardımseverliği ve başarılarıyla tanınıyordu. Ailesine de fazlaca bağlıydı. Onları bugüne kadar hiç üzmemiş, daima gururlandırmıştı. Yusuf için vatan sevgisi ise tanım edilemezdi. Asker olmak istemesinin altında da bu his yatıyordu. Lakin Yusuf için asker olmak yetmiyordu, şehit olmak istiyordu. Türk bayrağına âşıktı ve kendi kanı da o bayrakta dalgalanmalıydı. Bu mevzuyu annesi, babası ve arkadaşlarına anlattı. Her fırsatta şehitliğin epeyce hoş bir mertebe olduğunu lisana getirdi. Anne-babası oğullarına, şehitliğin hoş olduğunu lakin yaşının fazlaca genç ve önünde yaşanacak yıllar olduğunu söylemiş oldu. Fakat Yusuf asker olma konusunda olduğu üzere bu mevzuda da ısrarcıydı. Şehit olma ihtimaline karşı vasiyetini de annesi ve arkadaşlarına iletti.
Yusuf, Hakkari Çukurcuma’daki birliğindeki nazaranvine temmuz ayında başladı. Artık o fazlaca istediği yer olan orduda, Piyade Astsubay Çavuş Yusuf Ataş olarak bakılırsavinin başındaydı. Pençe-Kilit Operasyonu ötürüsıyla toprakta olsa da ailesiyle irtibat kurmayı ihmal etmiyordu. 1 Ekim günü de evvel annesiyle mesajlaştı, daha sonra babasıyla konuştu.
Anne Nejla Ataş o günü, “Genelde yoğunluğundan dolayı fırsat bulamaz, iletilerime geç karşılık verirdi lakin o gün çabucak cevapladı. Askerde olan erkek kardeşine 500 lira gönderdiğini, birkaç gün daha sonra bir daha hesabına para atacağını söylemiş oldu. Telefonu kapatırken de anne, ‘Kardeşime söyle kimseden bir kuruş para istemesin, onun gerisinde dağ üzere ağabeyi var’ dedi” diyerek anlatıyor.
1 Ekim günü baba Nejat Ataş ise Yusuf ile saat 14.00’te konuştu. Babası o gün oğluna, “45-50 gündür arazidesin sıkıldıysan ya da daraldıysan gel” teklifinde bulunmuştu. Hatta bunu kendisine yazılı olarak da iletmişti. Olağan ki buna Yusuf’un karşılığı hayır olmuştu. Babasına, “Burası bitmeden gelmeyeceğim” dedi. Yusuf, Nejat Ataş’ın teklifini kabul etmemişti fakat sesini duymak bile ona uygun gelmişti. Lakin bu memnunluğu epey uzun sürmedi. Saat 15.30’da gelen telefon yüreğine düşen ateşi hiç bir vakit söndüremeyecekti. Oğlu Yusuf’u Pençe-Kilit Operasyonu bölgesinde, teröristler tarafınca açılan taciz ateşi kararı ağır yaralanmış ve kaldırıldığı hastanede şehit olmuştu.
Şehit Yusuf Ataş ailesi (solda) ve arkadaşlarıyla (sağda) beraber
Yusuf şehit olması durumunda vasiyetini birinci vakit içinderda annesine daha sonrasında arkadaşlarına iletmişti. Arkadaşları da o anı görüntüye almıştı. Görüntüde arkadaşlarına, “Benim vasiyetim, hayattan en epeyce istediğim şey, bir tane kız çocuğum olsun istiyorum. Şayet ölürsem bir tane lösemili kız çocuğunun hayatı boyunca tüm masraflarını karşılayın. Benim vasiyetim budur. Bir de bayramda gidin annemin, babamın elini öpün” demişti.
VASİYETİN ARKASINDAKİ ‘KIZ KARDEŞ’ DETAYI
Peki, niye Yusuf bu biçimde bir vasiyette bulundu? Bilhassa kız çocuğu olmasının bir manası var mıydı? Nejla-Nejat Ataş çifti bu sorularımıza, “Yusuf, 15 yaşındayken kız kardeşi doğdu. Diğer kardeşlerini de fazlaca seviyordu lakin Yusuf için en küçük kardeşi Melike Ela’nın yeri fazlaca diğerdi. Yusuf bize daima kız kardeşi doğduktan daha sonra ‘Kız çocuğu ne kadar tatlıymış’ kaygısı. Kız kardeşine fazlaca düşkündü. Daima ikramlar alıp, gezmeye gdolayırdü. bir arada epeyce uygun vakit geçirirlerdi. Vasiyetinde lösemili bir kız çocuğuna takviye olun söylemenin altında kız kardeşine olan sevgisi yatıyor” diyerek cevapladılar.
daha sonrasında Yusuf’un bu vasiyeti küçük büyük herkesi duygulandırdı ve Lösemili Çocuklar Vakfı’na (LÖSEV) bağış yağdı. Baba Necat Ataş’ın Yusuf’un vasiyetinden haberi yoktu. Şehit olduktan bir gün daha sonra görüntüyü izledi. Yusuf, anne ve arkadaşlarıyla paylaştığı vasiyetini babasına söylememişti. Zira Yusuf babasına şehit olmak istediğini söylemiş olduğinde, babası oğluna, “Yaşayacak epey hoş uzun bir ömrün var” diyerek karşılık vermişti. O günden daha sonra bu mevzuyu hiç konuşmamışlardı. Ancak Yusuf’un istediği olmuş, şehit düşmüştü. Arkadaşlarına anlattığı vasiyeti ise tüm Türkiye’yi harekete geçirdi. Halkın bu hususta fazlaca hassas davrandığını anlatan Necat Ataş, kelamlarına şöyleki devam etti:
“Allah şehit olma hissini oğlumun kalbine düşürmüş, lisanına dökmüş. Mukadderatımız bu biçimdeymiş. Bu durumu yaşayacakmışız. Hasretimiz var, acımız yok. Türkiye’de bu biçimde bir şehit bekleniyormuş. Bu mevzuda takviye olmak isteyenleri LÖSEV’e yönlendirdim. Kuruma yardımda bulunanlar bana dekontlarını attı. Yapılan yardımların sayıları çok yüksek. LÖSEV’e 10 yılda yapılacak yardım Yusuf yardımıyla 1-2 günde yapıldı. Allah oğlumdan bu biçimde bir şeye aracı olduğu için razı olsun.”
Şehit
Yusuf Ataş ve kız kardeşi Ela
VASİYETİ YERİNE GETİRİLDİ
Mersin Faziletli Belediye Lideri Mükerrem Tollu da his dolu görüntüyü izledikten daha sonra çabucak harekete geçti. Tollu, “Kuzey Irak’ta Pençe-Kilit operasyonunda şehit olan Yusuf Ataş şehidimizin Erdemli’de vasiyetini yerine getiriyoruz. Emine Sena Demirel kardeşimizin tüm gereksinimlerini en güzel biçimde, en hoş biçimde yerine getireceğiz. Şehitlerimizin vasiyeti bizim için buyruk niteliğindedir” dedi. Elazığ Valiliği de Piyade Astsubay Yusuf Ataş’ın vasiyetine kayıtsız kalamadı. Vali Ömer Toraman, “Kahraman hemşehrimiz Piyade Astsubay Yusuf Ataş’ın vasiyetini yerine getirdik. Şehidimizin vasiyeti doğrultusunda 6 yaşındaki lösemi hastası Elif kızımızın muhtaçlıkları karşılanacaktır” diye konuştu.
‘HAYATINDAN VAZGEÇEN BİRİNİN HAYALİNİ GERÇEKLEŞTİRDİK’
Şehit Yusuf Ataş’ın vasiyetinden daha sonra LÖSEV’e fazlaca sayıda bağış yapıldı. Pekala, yaşanan bu durum nasıl açıklanabilir? Klinik Psikolog Pelin Hazer, “Yusuf Ataş görüntüde, ulvi bir maksat uğruna kendisini feda etme isteğini ortaya koyarken, bir daha ulvi olan bir maksadı vasiyet ediyor. Bu durum şema terapide fedakarlık terimini bize çağrıştırıyor. Kişi kendi istek ve isteklerinden öte öbür bir manayı kendisine mana katmakla kalmıyor, bir kız çocuğuna bakılması, ona ömür uzunluğu takviyenin sağlanmasıyla da bir daha kendisi için değil de bir öteki için yenidendan ulvi bir manaya hizmet etme maksadını güdüyor” dedi.
“Kız çocuklarının toplum tarafınca desteklenmesi, kendi yollarını bulmaya yönelik kısımda önlerinin açılmasını hedefliyor” diyen Hazer kelamlarına şöyleki devam etti: “Yusuf Ataş’ın paylaşımından daha sonra epey fazla bağış yapıldı. Kendi hayatından vazgeçen birinin koyduğu maksatlar ya da hayal ettiklerini gerçekleştirme kısmı bizler üzerinde daha yüksek tesir yaratabilir ve o noktada bizim diğerleri için bir şeyler yapma muhtaçlığımızı da daha fazlaca pekiştirmiş olabilir.”