Survivor
Member
Paylaştığı eğlenceli görüntülerle, sempatik halleriyle dikkatleri üzerine çeken Nijeryalı Ali Onimisi radyo, televizyon ve sinema kısmında lisans ile yüksek lisans yaptı, şimdilerde ise bir plastik şirketinde ihracat sorumlusu olarak çalışıyor. Lakin en büyük hayallerinden birinin fazlaca severek okuduğu kısmıyla ilişkili bir iş yapmak olduğunu da söylüyor. Türkiye’ye öbür yabancılara göre epeyce kolay alıştığını söyleyen Onimisi, Türkçe için de “Mantıklı bir lisan olduğu için öğrenmesi kolaydı” yorumunu yaptı.
‘DÜKKÂNDAN ÇIKIP BİZİ ARKADAŞINA GÖSTEREN BEŞERLER GÖRDÜM’
“Türkiye’ye gelmedilk evvel Nijerya’da İngilizceyi ana lisan düzeyinde konuşuyor ve ek olarak Arapçayı da öğreniyordum” Ali diyen Onimisi, “Sanırım bu iki lisanı öğrendikten daha sonra Türkçe bana epey kolay geldi. Türkiye’ye gelmedilk evvel tek söz Türkçe bilmiyordum fakat Türk kültürüne adapte olmada hayli zorlanmadım. Gün geçtikçe biz Türk beşerlerine, Türk kültürüne ve Türk yemeklerine fazlaca daha alıştık” formunda konuştu.
Türkiye’ye birinci geldiğinde epey fazla yabancı olmadığına ve Türk insanlarının kendileri için epeyce sıcakkanlı olduklarına değinen Ali Onimisi, “Biz buna alışık değildik. Onları tanımıyorduk, onlar da bizi tanımıyordu. Şu anda hayli fazla yabancı asıllı insan olduğu için garipsemiyorlar. İlk vakit içinderda yolda yürürken ya da otobüse bindiğimizde bize bakıyorlardı. ‘Orada siyahi var’ diyorlardı. Dükkândan çıkıp arkadaşını çağıran beşerler bile gördüm. Her iki taraf için de farklı bir kültürdü ancak artık herkes birbirine alıştı” açıklamasında bulundu.
‘O GÜN TÜRKİYE’DE ÖKSÜZ KALMAYACAĞIMI ANLADIM’
Ancak kendisini en çok şaşırtan şeyi Kayseri’de yaşadığını söyleyen Onimisi, Türkiye’ye kışın ortasında geldiğini ve sıcak bir ülkeden geldiği için bu biçimdesi bir soğuğa alışık olmadığını söyleyerek etkilendiği olayı şöyle lisana getirdi:
“O soğukta hasta oldum. İçmediğim grip ilacı kalmamıştı. 1 ay boyunca sürekli derslerde yatıyordum. Bir gün hoca ders daha sonrası niye bu kadar uyuduğumu sordu. Ben de anlattım. ‘Kalk konuta gidiyoruz’ dedi. O hasta halimle hiç sorgulamadım. Otomobildeyken yolda eşini aradı. ‘Hasta bir konuk getiriyorum, bugün biz de kalacak. Sen kızımız gripken hazırladığın karışımı hazırla, geliyoruz’ dedi. hayatımda bu biçimde bir şeyi ne gördüm ne duydum. Misafirperverliğin bir üst düzeyi. Meskenine geldiğimde eşi beni çabucak battaniyeyle sardı. Sıcak karışımı içirdi. 2 saat daha sonra kendime hayli geldim. Kalmamı teklif ettiler lakin daha fazla rahatsızlık vermek istemedim. İşte o gün Türkiye’de öksüz bırakılmayacağımı öğrendim. O gün beni güzelleştiren o karışım değil, karşılıksız sevgiydi.”
‘TÜRKİYE’YE VEFA BORCUMUN OLDUĞUNU HİSSEDİYORUM’
“Şu anda ana lisan düzeyindeki İngilizcemle istediğim ülkeye gidip çalışabilirim lakin ben kendimi buralı hissediyorum” diyen Onimisi, “Sokağa çıktığımda güya ülkemdeymiş üzereyim. Bana bu kadar sahip çıkan, ekmeğini yediğim, şefkatini gördüğüm bir ülkeye vefa borcum var. Bunun hakkı asla ödenmez” dedi.
Nijerya ile Türkiye içindeki kültürel farklılıklardan bahseden Ali Onimisi, “Türk külçeşidinin daha epeyce bütünleyici bir kültür olduğu kanaatindeyim. örneğin her aile üyesi için elti, bacanak, yenge üzere özel bir isim var. Nijerya’daki kültür daha pragmatik. Türkiye’deki kültür biraz daha duygusal. Nijerya’dan geldiğimizde duygusal tarafımız Türkler kadar gelişmiş değildi. Bu bahiste epey kasvet yaşadık. Biz pragmatik Bir kültürden geldiğimizden duygusal ortamda yaşamaya alışmak hayli uzun sürdü. Buna hâlâ alışamayan Afrikalı dostlarım var” diye konuştu.
‘BÖYLE BİR ŞEYİ ÖBÜR YERDE GÖRMEDİM’
Türk beşerinin kendilerini her vakit âlâ karşıladığının altını çizen Ali Onimisi, “Türkiye’deyken kahırlarımı yok sayıyorum. Zira dışarıya çıktığımda birinin bana el uzatacağından eminim. Türkiye fazlaca hoş, umarım burada yaşayanlar ve yurt haricindekiler bunu gorebilirler. Aileme Türklerin, Afrikalıların Avrupa’da yaşayan kardeşleri olduğunu söylüyorum. Zira beni tanımayan bir beşere kederimi söyleyince kendi sıkıntısıymış üzere karşılıyor. bu biçimde bir şeyi öteki yerde görmedim, duymadım” bilgisini paylaştı.
Ali Onimisi’ye kendisiyle ilgili en çok geldiği ülke, Türkiye’de ne yaptığı, ailesi, kaç kardeşi olduğu, atletik yapısı ve Türkçeyi nasıl bu kadar hoş konuştuğu soruluyor. Onimisi, “niçin Türkiye’de olduğuma hoş bir yanıtım var: ‘Türkiye’nin değerini bildiğim için burada yaşamaya devam ediyorum’ diyorum” dedi.
‘FİLMLERDEN BİLİRDİK, BİRİNCİ SEFER BURADA KAR GÖRDÜM’
Türkiye’de ömründe birinci sefer kar gördüğünü ve hayli heyecanlandığını da söyleyen Onimisi, “Kayseri’deydik ve sabaha karşı uyanıp dışarı baktığımda her yerin bembeyaz olduğunu gördüm. Birinci sefer kar görüyordum, nasıl bir şey olduğunu daima epey merak ederdik. Biz yalnızca sinemalarda görüyorduk. Aşağı inmek istedim lakin ya çıkamazsam diye korktum Sabah olmasını heyecanla bekledim. İnsanların uyanmasını ve onlar nasıl yapıyorlarsa izleyip, o biçimde karda yürümek istedim. Kara dokunduğumda küçükken oynadığımız kumlara benzettim fakat epeyce soğuktu. ‘Nijerya’da üşüyoruz’ diyorlar ancak biz Türkiye’de şu anda bizim meskendeki buzdolabının ortasında yaşıyoruz. Nijerya’da bir buzdolabımız var. Annem bir içecek yapıp onun içine koyuyordu. İçinden bu biçimde buzlar çıktığı için oradan görürdük” ifadelerini kullandı.
Bu heyecanla çabucak annesini arayan ve ona bir buzdolabının ortasında olduğunu söyleyen Onimisi annesinin epeyce şaşırdığına vurgu yaparak, o anları şu biçimde anlattı:
“Buzdolabındaki buzları anlattım ve tam o denli bir yerde olduğumu söylemiş oldum. ‘Üşümüyor musun?’ diye sordu ve epeyce şaşırdı. olağan olarak kat kat gibir daharek dışarı çıkmıştım. Çok değişik bir histi. daha sonrasında hiç korkmadım. Dizlerimden aşağısı karın ortasındaydı. daha sonra bu anı ölümsüzleştirmek için bir fotoğraf çektim ve anneme gönderdim. ‘Anne bak, karlar içerisindeyim. Beyazlar bana fazlaca yakıştı’ dedim. Hoş bir tecrübeydi. Arkadaşlarımızla poşet üzerinde kaydık. bu biçimdedan beri sıcak bir memleketten gelmeme karşın ‘Ben kış insanıyım’ derim. Kışı ve kayak yapmayı fazlaca severim. Her sene de kayak yapmak için bir yerlere giderim.”
‘ANNEMLE ANADOLU KENTLERİNİ DOLAŞTIĞIMIZI HAYAL EDİYORUM’
Ailesinin şimdiye kadar Türkiye’ye hiç gelemediğini, daha az masraflı olduğu için ziyarete daima kendisinin gittiğini lisana getiren Ali Onimisi, “En son 2016’da gittim. Yani ailemi görmeyeli 6 sene oldu. Onları epey özlüyorum. Kardeşim fazlaca büyüdü, yeğenlerimle telefonla görüşürken daima bana ‘Ne vakit geleceksin?’ diyorlar. Annem ne kadar muhakkak etmemeye çalışsa da gözlerindeki hasreti görüyorum. En son 2020’de gidecektim ancak pandemi çıkınca olmadı. 2021 yazında gitmek istedim, bu sefer de uçak bilet fiyatları hayli değerliydi. Şu anda yeniden bilet alabilmek için gece gündüz 3 farklı işte çalışıyorum” bilgisini paylaştı.
“Ailemden uzakken beni sahiplenen ve öksüz bırakmayan ülkeyi, Türk insanlarını onlara göstermek isterim” diyen Onimisi, “Benim nerede okuduğumu, hangi kentlerde yaşadığımı, kimlerin sahip çıktığını, Türkiye’nin hoş yemeklerini, Türkiye’nin hoş insanlarını göstermek isterim. Gece gündüz annemle birlikte Anadolu kentlerini dolaştığımızı hayal ediyorum, Gaziantep’e gdolayıp orada baklava ya da Urfa’ya gdolayıp bir ciğer yedirmek isterim. Eminim buraya geldiklerinde Türkiye’nin kişiyi dinine, kültürüne, cilt rengine bakmadan yalnızca insan olduğu için sahiplenen bir ülke olduğunu gorecekler” diyerek ekledi:
“Türkiye’de Türk babam var. Ankara’da yaşadığım vakit içinderda beni daima meskenine çağırır. Konutunu bana açtı, sofrasında oturttu, ailesiyle tanıştırdı, ailesinin üyelerinden biri bildi. Aile külçeşidini, Türk külçeşidini öğrenmeme fazlaca yardımcı oldu. Bana maddi istikametten de yardımcı olmak istedi lakin direkt kabul etmeyeceğimi bildiği için belirli bir fiyat karşılığında eşine İngilizce ders vermemi istedi. Eşinin aslında bu derse fazlaca gereksinimi yoktu. Amacı cebime para girmesiydi. İşte Türk insanı seni zahmette görürse, sana yardımcı olmadan rahat etmez. Aileme bunları daima anlatırım. Bilhassa anneme ‘Bak burada bana sahip çıkan bir aile var, içiniz rahat olsun’ diyorum. Anlatınca annem hem fazlaca şaşırıyor tıpkı vakitte içi biraz olsun rahatlıyor.”
‘DÜKKÂNDAN ÇIKIP BİZİ ARKADAŞINA GÖSTEREN BEŞERLER GÖRDÜM’
“Türkiye’ye gelmedilk evvel Nijerya’da İngilizceyi ana lisan düzeyinde konuşuyor ve ek olarak Arapçayı da öğreniyordum” Ali diyen Onimisi, “Sanırım bu iki lisanı öğrendikten daha sonra Türkçe bana epey kolay geldi. Türkiye’ye gelmedilk evvel tek söz Türkçe bilmiyordum fakat Türk kültürüne adapte olmada hayli zorlanmadım. Gün geçtikçe biz Türk beşerlerine, Türk kültürüne ve Türk yemeklerine fazlaca daha alıştık” formunda konuştu.
Türkiye’ye birinci geldiğinde epey fazla yabancı olmadığına ve Türk insanlarının kendileri için epeyce sıcakkanlı olduklarına değinen Ali Onimisi, “Biz buna alışık değildik. Onları tanımıyorduk, onlar da bizi tanımıyordu. Şu anda hayli fazla yabancı asıllı insan olduğu için garipsemiyorlar. İlk vakit içinderda yolda yürürken ya da otobüse bindiğimizde bize bakıyorlardı. ‘Orada siyahi var’ diyorlardı. Dükkândan çıkıp arkadaşını çağıran beşerler bile gördüm. Her iki taraf için de farklı bir kültürdü ancak artık herkes birbirine alıştı” açıklamasında bulundu.
‘O GÜN TÜRKİYE’DE ÖKSÜZ KALMAYACAĞIMI ANLADIM’
Ancak kendisini en çok şaşırtan şeyi Kayseri’de yaşadığını söyleyen Onimisi, Türkiye’ye kışın ortasında geldiğini ve sıcak bir ülkeden geldiği için bu biçimdesi bir soğuğa alışık olmadığını söyleyerek etkilendiği olayı şöyle lisana getirdi:
“O soğukta hasta oldum. İçmediğim grip ilacı kalmamıştı. 1 ay boyunca sürekli derslerde yatıyordum. Bir gün hoca ders daha sonrası niye bu kadar uyuduğumu sordu. Ben de anlattım. ‘Kalk konuta gidiyoruz’ dedi. O hasta halimle hiç sorgulamadım. Otomobildeyken yolda eşini aradı. ‘Hasta bir konuk getiriyorum, bugün biz de kalacak. Sen kızımız gripken hazırladığın karışımı hazırla, geliyoruz’ dedi. hayatımda bu biçimde bir şeyi ne gördüm ne duydum. Misafirperverliğin bir üst düzeyi. Meskenine geldiğimde eşi beni çabucak battaniyeyle sardı. Sıcak karışımı içirdi. 2 saat daha sonra kendime hayli geldim. Kalmamı teklif ettiler lakin daha fazla rahatsızlık vermek istemedim. İşte o gün Türkiye’de öksüz bırakılmayacağımı öğrendim. O gün beni güzelleştiren o karışım değil, karşılıksız sevgiydi.”
‘TÜRKİYE’YE VEFA BORCUMUN OLDUĞUNU HİSSEDİYORUM’
“Şu anda ana lisan düzeyindeki İngilizcemle istediğim ülkeye gidip çalışabilirim lakin ben kendimi buralı hissediyorum” diyen Onimisi, “Sokağa çıktığımda güya ülkemdeymiş üzereyim. Bana bu kadar sahip çıkan, ekmeğini yediğim, şefkatini gördüğüm bir ülkeye vefa borcum var. Bunun hakkı asla ödenmez” dedi.
Nijerya ile Türkiye içindeki kültürel farklılıklardan bahseden Ali Onimisi, “Türk külçeşidinin daha epeyce bütünleyici bir kültür olduğu kanaatindeyim. örneğin her aile üyesi için elti, bacanak, yenge üzere özel bir isim var. Nijerya’daki kültür daha pragmatik. Türkiye’deki kültür biraz daha duygusal. Nijerya’dan geldiğimizde duygusal tarafımız Türkler kadar gelişmiş değildi. Bu bahiste epey kasvet yaşadık. Biz pragmatik Bir kültürden geldiğimizden duygusal ortamda yaşamaya alışmak hayli uzun sürdü. Buna hâlâ alışamayan Afrikalı dostlarım var” diye konuştu.
‘BÖYLE BİR ŞEYİ ÖBÜR YERDE GÖRMEDİM’
Türk beşerinin kendilerini her vakit âlâ karşıladığının altını çizen Ali Onimisi, “Türkiye’deyken kahırlarımı yok sayıyorum. Zira dışarıya çıktığımda birinin bana el uzatacağından eminim. Türkiye fazlaca hoş, umarım burada yaşayanlar ve yurt haricindekiler bunu gorebilirler. Aileme Türklerin, Afrikalıların Avrupa’da yaşayan kardeşleri olduğunu söylüyorum. Zira beni tanımayan bir beşere kederimi söyleyince kendi sıkıntısıymış üzere karşılıyor. bu biçimde bir şeyi öteki yerde görmedim, duymadım” bilgisini paylaştı.
Ali Onimisi’ye kendisiyle ilgili en çok geldiği ülke, Türkiye’de ne yaptığı, ailesi, kaç kardeşi olduğu, atletik yapısı ve Türkçeyi nasıl bu kadar hoş konuştuğu soruluyor. Onimisi, “niçin Türkiye’de olduğuma hoş bir yanıtım var: ‘Türkiye’nin değerini bildiğim için burada yaşamaya devam ediyorum’ diyorum” dedi.
‘FİLMLERDEN BİLİRDİK, BİRİNCİ SEFER BURADA KAR GÖRDÜM’
Türkiye’de ömründe birinci sefer kar gördüğünü ve hayli heyecanlandığını da söyleyen Onimisi, “Kayseri’deydik ve sabaha karşı uyanıp dışarı baktığımda her yerin bembeyaz olduğunu gördüm. Birinci sefer kar görüyordum, nasıl bir şey olduğunu daima epey merak ederdik. Biz yalnızca sinemalarda görüyorduk. Aşağı inmek istedim lakin ya çıkamazsam diye korktum Sabah olmasını heyecanla bekledim. İnsanların uyanmasını ve onlar nasıl yapıyorlarsa izleyip, o biçimde karda yürümek istedim. Kara dokunduğumda küçükken oynadığımız kumlara benzettim fakat epeyce soğuktu. ‘Nijerya’da üşüyoruz’ diyorlar ancak biz Türkiye’de şu anda bizim meskendeki buzdolabının ortasında yaşıyoruz. Nijerya’da bir buzdolabımız var. Annem bir içecek yapıp onun içine koyuyordu. İçinden bu biçimde buzlar çıktığı için oradan görürdük” ifadelerini kullandı.
Bu heyecanla çabucak annesini arayan ve ona bir buzdolabının ortasında olduğunu söyleyen Onimisi annesinin epeyce şaşırdığına vurgu yaparak, o anları şu biçimde anlattı:
“Buzdolabındaki buzları anlattım ve tam o denli bir yerde olduğumu söylemiş oldum. ‘Üşümüyor musun?’ diye sordu ve epeyce şaşırdı. olağan olarak kat kat gibir daharek dışarı çıkmıştım. Çok değişik bir histi. daha sonrasında hiç korkmadım. Dizlerimden aşağısı karın ortasındaydı. daha sonra bu anı ölümsüzleştirmek için bir fotoğraf çektim ve anneme gönderdim. ‘Anne bak, karlar içerisindeyim. Beyazlar bana fazlaca yakıştı’ dedim. Hoş bir tecrübeydi. Arkadaşlarımızla poşet üzerinde kaydık. bu biçimdedan beri sıcak bir memleketten gelmeme karşın ‘Ben kış insanıyım’ derim. Kışı ve kayak yapmayı fazlaca severim. Her sene de kayak yapmak için bir yerlere giderim.”
‘ANNEMLE ANADOLU KENTLERİNİ DOLAŞTIĞIMIZI HAYAL EDİYORUM’
Ailesinin şimdiye kadar Türkiye’ye hiç gelemediğini, daha az masraflı olduğu için ziyarete daima kendisinin gittiğini lisana getiren Ali Onimisi, “En son 2016’da gittim. Yani ailemi görmeyeli 6 sene oldu. Onları epey özlüyorum. Kardeşim fazlaca büyüdü, yeğenlerimle telefonla görüşürken daima bana ‘Ne vakit geleceksin?’ diyorlar. Annem ne kadar muhakkak etmemeye çalışsa da gözlerindeki hasreti görüyorum. En son 2020’de gidecektim ancak pandemi çıkınca olmadı. 2021 yazında gitmek istedim, bu sefer de uçak bilet fiyatları hayli değerliydi. Şu anda yeniden bilet alabilmek için gece gündüz 3 farklı işte çalışıyorum” bilgisini paylaştı.
“Ailemden uzakken beni sahiplenen ve öksüz bırakmayan ülkeyi, Türk insanlarını onlara göstermek isterim” diyen Onimisi, “Benim nerede okuduğumu, hangi kentlerde yaşadığımı, kimlerin sahip çıktığını, Türkiye’nin hoş yemeklerini, Türkiye’nin hoş insanlarını göstermek isterim. Gece gündüz annemle birlikte Anadolu kentlerini dolaştığımızı hayal ediyorum, Gaziantep’e gdolayıp orada baklava ya da Urfa’ya gdolayıp bir ciğer yedirmek isterim. Eminim buraya geldiklerinde Türkiye’nin kişiyi dinine, kültürüne, cilt rengine bakmadan yalnızca insan olduğu için sahiplenen bir ülke olduğunu gorecekler” diyerek ekledi:
“Türkiye’de Türk babam var. Ankara’da yaşadığım vakit içinderda beni daima meskenine çağırır. Konutunu bana açtı, sofrasında oturttu, ailesiyle tanıştırdı, ailesinin üyelerinden biri bildi. Aile külçeşidini, Türk külçeşidini öğrenmeme fazlaca yardımcı oldu. Bana maddi istikametten de yardımcı olmak istedi lakin direkt kabul etmeyeceğimi bildiği için belirli bir fiyat karşılığında eşine İngilizce ders vermemi istedi. Eşinin aslında bu derse fazlaca gereksinimi yoktu. Amacı cebime para girmesiydi. İşte Türk insanı seni zahmette görürse, sana yardımcı olmadan rahat etmez. Aileme bunları daima anlatırım. Bilhassa anneme ‘Bak burada bana sahip çıkan bir aile var, içiniz rahat olsun’ diyorum. Anlatınca annem hem fazlaca şaşırıyor tıpkı vakitte içi biraz olsun rahatlıyor.”