Survivor
Member
Pandemi devri kentlerden köylere göçü başlatan büyük bir hareketin öncüsü oldu. Gidecek bir köyü olanlar bu fırsattan yararlanırken, büyük bir kesim köy köy dolaşarak kendilerine konut aramak zorunda kaldı. Kimileri yaşayacakları yeri internetten hiç görmeden kiraladı bazıları de yolları aşındırarak köy meskeni aradı. Esma Düz (39) ve Mustafa Kemal Düz (44) ise daima akıllarında olan ‘Ege’de bir köy evi’ hayalini büyük oğullarının üniversite tercihinde Muğla’yı yazmasıyla hayata geçirdiler. Uzun yıllar kurumsal firmalarda çalışan aile, bir süre daha sonra kendi işlerini kurmaya karar verdi. Köye göç ettikten daha sonra bir süre daha işlerini İstanbul’a gidip gelerek yürütmeye çalıştılar lakin köyde sistemlerini kurunca İstanbul ile olan bağlarını büsbütün koparmaya karar verdiler.
‘OĞLUMUZ ÜNİVERSİTE İÇİN MUĞLA’YI SEÇİNCE GELDİK’
Muğla’nın Menteşe ilçesindeki bir köye göç eden Düz ailesi, hayallerindeki hayat için 5 dönümlük bir arazi ortasında köy konutu kiraladı. Bölge seçiminde hastane, ulaşım ve çocuklarının eğitimlerini ön planda tuttuklarını lisana getiren çift, “Şu an yaşadığımız köyden hem büyük oğlumuz üniversiteye gidiyor birebir vakitte küçük oğlumuz ortaokul eğitimine çarçabuk devam edebiliyor. bu biçimdece üniversite devrinde oğlumuza öğrenci meskeni yahut yurt üzere masrafları da yapmamış oluyoruz” bilgisini paylaştı.
Daha evvel köy hayatıyla ilgili tecrübeleri olmayan Esma-Mustafa Kemal Düz çifti, “Sadece özümüzde daima bizi köy hayatına çeken bir şeyler vardı ve bundan epeyce emindik. Köy hayatında bizi en çok zorlayan şey İstanbul’da olduğu kadar alışveriş bahislerinde yani köy ömründe lazım olan materyallerde fazla seçenek olmamasıydı. Aradığımız kimi eserlere ulaşamadık ya da olanı almak zorunda kaldık” dedi.
‘KÖYLÜLERİN YUMURTASINI MARKETTEN ALMASI BİZİ ŞAŞIRTTI’
Köy hayatında onları şaşırtan şeyleri anlatan Düz ailesi, “Biz en çok köyde yaşayıp yeri bulunmasına karşın yumurta gereksinimlerinin ve tavuk mamüllerinin marketlerden temin edilmesine ve geldiği üzere de tükenmesine şaşırdık. Köyde yaşamak dendiğinde akıllara birinci gelenler köy tavuğu, taze günlük yumurta, günlük taze süt ve bahçeden toplanabilecek organik sebzelerdir. Bunların yerine hazır besin tercih edilmesi bizi şaşırttı fakat bir daha de yapanlar elbette var” açıklamasını yaptı.
Köydeki birinci senelerında İstanbul’daki işlerini devam ettiren ve kiradaki konutlarından gelir elde eden aile,?“İkinci yıl et koyunculuğundan gelir etmeyi planladık ve altı koyunla başladık. Artık koyunların bakımı, beslenmesi üzere konularda deneyim kazanıyoruz. Koyunlarımız hamile ve birinci doğumlardan daha sonra sayılarını artırarak devam edeceğiz. bir süre daha sonra bir inek alarak hem günlük sütümüzü alacağız birebir vakitte tüm süt eserlerimizi kendimiz yapacağız. Fazlasını da uygun şartlarda etrafımızda satışa hazırlayacağız” deyip ekledi:
“Tavuklarımızın sayısını da artırarak organik taze yumurtalarımızı çoğaltacağız ve buradan da bir gelir elde edeceğiz. Köyde yaptığımız projeler de var. Örneğin tavuk kümesi, ağıl üretimi, sedir kadrosu üzere işlerimiz var, hepsini kendi elimizle yaptık. Hem insanlara köy hayatında kendi emeğinizle neler yapılabileceğini tıpkı vakitte maliyetlerin nasıl düşürülebileceğini fikir hedefli aktarıyoruz. Buradan da şimdilik ufak da olsa gelir etmeye başladık.”
‘5 DÖNÜM ARAZİ 250 BİN LİRADAN 3 MİLYON LİRAYA ÇIKTI’
İstanbul’daki yaşantılarına kıyasla köy ömründe masraflarının çok düştüğüne değinen Düz ailesi, tüketimden epey üretime odaklı olduklarının ve gereksiz olan tüm harcamalarını bitirdiklerinin altını çizdi. Esma-Mustafa Kemal Düz çifti, “Bütün hafta çalışıp hafta sonları köy kahvaltısı yapmaya gitmiyoruz. Yumurtalar follukta bizi bekliyor, domatesler biberler kısmında hazır oluyor. Odun ateşinde yemeklerimizi ve ekmeğimizi yapabiliyoruz. Restoran harcamalarımız da artık yok. İnternet alışverişlerinden her gün konuta kargolar gelmiyor. Minimal bir hayat yaşıyoruz. 140 metrekare meskenden 65 metrekare konuta geçtik, fazla eşya ve harcamaları sıfıra indirdik. Bu niçinle masraflarımız da yüzde 60 azaldı” ifadelerini kullandı.
Köydeki arsa ve mesken meblağlarının pandemiyle bir arada süratlice üst tırmandığını vurgu yapan aile, “Biz Birinci olarak hayal kurarken 5 dönüm bir araziyi 250 bin liraya alabiliyorduk lakin şu an tıpkı arsa 3 milyon lira oldu. Durum bu biçimde olunca arsa alamayan aileler kiralık konutlar tutmaya başladı lakin köy konutlarında kiralar o periyot aylık 300 liralardan başlarken, bugün 7-8 bin liralara ulaştı. Biz yakın vakitte kendi yerimizi alarak küçük bir çiftlik kurmayı planlıyoruz ve daima arazi fiyatlarını yerinde araştırıyoruz” dedi.
‘ZAMAN KISITLAMASI OLMADAN YAŞIYORUZ’
Düz ailesinin günleri köyde her sabah 05.45’de hayvanlarını besleyerek başlıyor. Koyunları, tavukları, ördek, kedi ve köpekleri ile toplamda 30 can dostları bulunuyor. Bahçelerindeki, zerzevat ve meyvelerle hoş bir kahvaltı yapan aile, akabinde bahçe işlerine ve hayvanlarının hayat alanlarının paklığına bakıyor. Bahçelerinde vaktin fazlaca hoş geçtiğini söyleyen Esma-Mustafa Kemal Düz çifti, “Zaman kısıtlamamız yok, ömrümüzü kendimize nazaran planlıyoruz. Hobilerimizi yapıyoruz, çiçekler ve fidanlar yetiştiriyoruz. Gün ortasında daima bahçedeyiz, yürüyüşe çıkıyoruz, bisiklete biniyoruz, akşamları da dinleniyoruz. Semaverde çay içiyoruz, ateş yakıp etrafında oturuyoruz. Salıncağımızda gökyüzündeki sayısız yıldızları seyrediyoruz” bilgisini paylaştı.
Şehir hayatına bir daha dönmek istemedikleri üzere daha evvel bu biçimde bir hayatı seçmemiş olmanın pişmanlığını da yaşayan aile, göç edeceklere de tavsiyeler verdi. Düz ailesi, “Eğer kararlarından, hislerinden eminlerse çabucak bir adım atmalarını ve hayallerini ertelememelerini öneriyoruz. Köy hayatına geçiş yaparken planlı göçten yanayız. Ani kararlarla değil, finansal özgürlüklerini koruyarak göç etmenin değerini belirtmek isteriz” deyip kelamlarını şöyleki noktaladı:
“Önce kiracı olarak gelip bölgeyi tahlil etmeleri, kültürel yapıyı görmeleri epeyce değerli. daha sonrasında yaşayacakları bölgeye karar vererek yatırım yapmak daha mantıklı. bu biçimdelikle mümkün üzücü olayların da önüne geçilmiş olunuyor. Köye göç etmek isteyen ailelere karar verdikleri andan itibaren tasarrufa geçmelerini, gereksiz buldukları bütün masrafları kısarak birikim yapmalarını tavsiye ederiz. Bu sayede göç ettiklerinde maddi kahır çekmez ve ahenk sürecini müspet yaşayabilirler. Bir de bahçe ekipmanları ve köyde lazım olabilecek aletleri alıp bir kenara koymalarında yarar var. Köyde yaşayacaklarsa bunlar şayet olmazsa olmaz.”
‘OĞLUMUZ ÜNİVERSİTE İÇİN MUĞLA’YI SEÇİNCE GELDİK’
Muğla’nın Menteşe ilçesindeki bir köye göç eden Düz ailesi, hayallerindeki hayat için 5 dönümlük bir arazi ortasında köy konutu kiraladı. Bölge seçiminde hastane, ulaşım ve çocuklarının eğitimlerini ön planda tuttuklarını lisana getiren çift, “Şu an yaşadığımız köyden hem büyük oğlumuz üniversiteye gidiyor birebir vakitte küçük oğlumuz ortaokul eğitimine çarçabuk devam edebiliyor. bu biçimdece üniversite devrinde oğlumuza öğrenci meskeni yahut yurt üzere masrafları da yapmamış oluyoruz” bilgisini paylaştı.
Daha evvel köy hayatıyla ilgili tecrübeleri olmayan Esma-Mustafa Kemal Düz çifti, “Sadece özümüzde daima bizi köy hayatına çeken bir şeyler vardı ve bundan epeyce emindik. Köy hayatında bizi en çok zorlayan şey İstanbul’da olduğu kadar alışveriş bahislerinde yani köy ömründe lazım olan materyallerde fazla seçenek olmamasıydı. Aradığımız kimi eserlere ulaşamadık ya da olanı almak zorunda kaldık” dedi.
‘KÖYLÜLERİN YUMURTASINI MARKETTEN ALMASI BİZİ ŞAŞIRTTI’
Köy hayatında onları şaşırtan şeyleri anlatan Düz ailesi, “Biz en çok köyde yaşayıp yeri bulunmasına karşın yumurta gereksinimlerinin ve tavuk mamüllerinin marketlerden temin edilmesine ve geldiği üzere de tükenmesine şaşırdık. Köyde yaşamak dendiğinde akıllara birinci gelenler köy tavuğu, taze günlük yumurta, günlük taze süt ve bahçeden toplanabilecek organik sebzelerdir. Bunların yerine hazır besin tercih edilmesi bizi şaşırttı fakat bir daha de yapanlar elbette var” açıklamasını yaptı.
Köydeki birinci senelerında İstanbul’daki işlerini devam ettiren ve kiradaki konutlarından gelir elde eden aile,?“İkinci yıl et koyunculuğundan gelir etmeyi planladık ve altı koyunla başladık. Artık koyunların bakımı, beslenmesi üzere konularda deneyim kazanıyoruz. Koyunlarımız hamile ve birinci doğumlardan daha sonra sayılarını artırarak devam edeceğiz. bir süre daha sonra bir inek alarak hem günlük sütümüzü alacağız birebir vakitte tüm süt eserlerimizi kendimiz yapacağız. Fazlasını da uygun şartlarda etrafımızda satışa hazırlayacağız” deyip ekledi:
“Tavuklarımızın sayısını da artırarak organik taze yumurtalarımızı çoğaltacağız ve buradan da bir gelir elde edeceğiz. Köyde yaptığımız projeler de var. Örneğin tavuk kümesi, ağıl üretimi, sedir kadrosu üzere işlerimiz var, hepsini kendi elimizle yaptık. Hem insanlara köy hayatında kendi emeğinizle neler yapılabileceğini tıpkı vakitte maliyetlerin nasıl düşürülebileceğini fikir hedefli aktarıyoruz. Buradan da şimdilik ufak da olsa gelir etmeye başladık.”
‘5 DÖNÜM ARAZİ 250 BİN LİRADAN 3 MİLYON LİRAYA ÇIKTI’
İstanbul’daki yaşantılarına kıyasla köy ömründe masraflarının çok düştüğüne değinen Düz ailesi, tüketimden epey üretime odaklı olduklarının ve gereksiz olan tüm harcamalarını bitirdiklerinin altını çizdi. Esma-Mustafa Kemal Düz çifti, “Bütün hafta çalışıp hafta sonları köy kahvaltısı yapmaya gitmiyoruz. Yumurtalar follukta bizi bekliyor, domatesler biberler kısmında hazır oluyor. Odun ateşinde yemeklerimizi ve ekmeğimizi yapabiliyoruz. Restoran harcamalarımız da artık yok. İnternet alışverişlerinden her gün konuta kargolar gelmiyor. Minimal bir hayat yaşıyoruz. 140 metrekare meskenden 65 metrekare konuta geçtik, fazla eşya ve harcamaları sıfıra indirdik. Bu niçinle masraflarımız da yüzde 60 azaldı” ifadelerini kullandı.
Köydeki arsa ve mesken meblağlarının pandemiyle bir arada süratlice üst tırmandığını vurgu yapan aile, “Biz Birinci olarak hayal kurarken 5 dönüm bir araziyi 250 bin liraya alabiliyorduk lakin şu an tıpkı arsa 3 milyon lira oldu. Durum bu biçimde olunca arsa alamayan aileler kiralık konutlar tutmaya başladı lakin köy konutlarında kiralar o periyot aylık 300 liralardan başlarken, bugün 7-8 bin liralara ulaştı. Biz yakın vakitte kendi yerimizi alarak küçük bir çiftlik kurmayı planlıyoruz ve daima arazi fiyatlarını yerinde araştırıyoruz” dedi.
‘ZAMAN KISITLAMASI OLMADAN YAŞIYORUZ’
Düz ailesinin günleri köyde her sabah 05.45’de hayvanlarını besleyerek başlıyor. Koyunları, tavukları, ördek, kedi ve köpekleri ile toplamda 30 can dostları bulunuyor. Bahçelerindeki, zerzevat ve meyvelerle hoş bir kahvaltı yapan aile, akabinde bahçe işlerine ve hayvanlarının hayat alanlarının paklığına bakıyor. Bahçelerinde vaktin fazlaca hoş geçtiğini söyleyen Esma-Mustafa Kemal Düz çifti, “Zaman kısıtlamamız yok, ömrümüzü kendimize nazaran planlıyoruz. Hobilerimizi yapıyoruz, çiçekler ve fidanlar yetiştiriyoruz. Gün ortasında daima bahçedeyiz, yürüyüşe çıkıyoruz, bisiklete biniyoruz, akşamları da dinleniyoruz. Semaverde çay içiyoruz, ateş yakıp etrafında oturuyoruz. Salıncağımızda gökyüzündeki sayısız yıldızları seyrediyoruz” bilgisini paylaştı.
Şehir hayatına bir daha dönmek istemedikleri üzere daha evvel bu biçimde bir hayatı seçmemiş olmanın pişmanlığını da yaşayan aile, göç edeceklere de tavsiyeler verdi. Düz ailesi, “Eğer kararlarından, hislerinden eminlerse çabucak bir adım atmalarını ve hayallerini ertelememelerini öneriyoruz. Köy hayatına geçiş yaparken planlı göçten yanayız. Ani kararlarla değil, finansal özgürlüklerini koruyarak göç etmenin değerini belirtmek isteriz” deyip kelamlarını şöyleki noktaladı:
“Önce kiracı olarak gelip bölgeyi tahlil etmeleri, kültürel yapıyı görmeleri epeyce değerli. daha sonrasında yaşayacakları bölgeye karar vererek yatırım yapmak daha mantıklı. bu biçimdelikle mümkün üzücü olayların da önüne geçilmiş olunuyor. Köye göç etmek isteyen ailelere karar verdikleri andan itibaren tasarrufa geçmelerini, gereksiz buldukları bütün masrafları kısarak birikim yapmalarını tavsiye ederiz. Bu sayede göç ettiklerinde maddi kahır çekmez ve ahenk sürecini müspet yaşayabilirler. Bir de bahçe ekipmanları ve köyde lazım olabilecek aletleri alıp bir kenara koymalarında yarar var. Köyde yaşayacaklarsa bunlar şayet olmazsa olmaz.”