Survivor
Member
Büyükşehirlerden köylere göç eden ve kendilerine yesyeni bir hayat kuranların sayısı gün geçtikçe artıyor. Bazıları baba topraklarına dönerken bazıları de kendilerine uygun yeri bulabilmek için köy köy geziyor. 1,5 sene evvel memleketi Samsun’a dönen Nurullah Mayuk (25) da onlardan biri ve kendi yaptığı köy konutunda ailesiyle birlikte yaşıyor. İmtihana girerek yeterli bir üniversitede yüzde yüz burslu okuma fırsatı yakalayan Nurullah Mayuk, babasına istemediği bir mesleği yapmayacağını söylemiş oldu ve kendi dükkanını açarak ticarete atıldı. Babası vefat edip göç etme sonucu alana kadar da başarılı bir ticaret hayatı olduğunu lisana getiren Mayuk, şimdilerde eşiyle bir arada sakin bir hayat sürüyor. 2020 yılının sonunda konut için 500 bin lira bütçe ayırdıklarını ileten Nurullah Mayuk, 2021 yazının ortasında başladıkları konutları için şu anda 1 milyon liradan fazla harcama yaptıklarını ve hâlâ tam manasıyla üretimini bitiremediklerini söylüyor.
‘1 SENEDE KAZANDIĞIM PARAYI 1 AYDA KAZANIYORDUM’
İstanbul’da doğup büyümesine karşın kent yoğunluğuna, kalabalığına bir türlü alışamayan Nurullah Mayuk, babasının esnaflığı ötürüsıyla iş hayatıyla çocuk yaşta tanıştı. Kendi ticari hayatında hoş bir ivme yakaladığına değinen Mayuk, “Babamın vefatından son 1 sene öncesine kadar, geçmiş senelerda 1 senede kazandığım parayı 1 ayda kazanır olmuştum. Daima çalışıyordum, iş daima büyüyor ve her gelen iş yoğunluğunun yükü daha fazlaca omuzlarıma biniyordu” dedi ve ekledi:
“İyi para kazanıyorduk lakin harcamaya vaktimiz yoktu, aileme vakit ayıramıyordum. Babam vefat edene kadar bu biçimde bir kısır döngüye girmiştim. 15 yaşında çalışmak için memleketinden gurbete giden babamın ömrü neye gitmişti, benim ömrüm neye gidiyordu? Bu hususlar bir anda babamı kaybetme acısıyla birlikte beynimi yiyip bitirmeye başlamıştı. Bu soruların karşılığını kendi içimde vermeye başladığım vakit bilakis göç fikri artık başımda tamamdı.”
Daha evvel köy tecrübesi olmadığını söyleyen Mayuk ailesi, “Her sene bayramda 1 hafta gelip kalırdık, o da etraftaki gezilecek yerlere gitmeyle geçip giderdi. daha sonra yeniden İstanbul’a dönerdik. Koca bir senede yalnızca 1 hafta” diye konuştu.
EVLERİNİ ÇİVİ KULLANMADAN YAPTILAR
Evinin yan dış duvarlarını eski Karadeniz konutları üzere kurtboğaz tekniğiyle çivi kullanmadan yapan ve baba mesleğinden kazandığı deneyime güvenerek bu biçimde bir konut yaptığını lisana getiren Mayuk, “Aslında en büyük sebeplerimizden biri de maliyetti. Personellik fiyatları hakikaten müthiş yüksek. Biz işçiliğe para ödemeyerek personellik için ayırdığımız bütçeyi meskenin kalitesine kattık. Bu yüzden konutumuzu 15 cm’lik kalın kütüklerden yaptık. İnsanın istedikten daha sonra yapamayacağı hiç bir şey yok. Biz taş duvar da ördük, temel de attık, meskeni de yaptık, fayans da döşedik, parke de yaptık” şeklinde tecrübelerini anlattı.
Bu sene meskenlerinde birinci yazlarını geçiren Mayuk ailesi, topraklarına ellerine ne geçerse diktiklerini söz ediyor. Nurullah Mayuk, “Ne olur ne olmaz deneyim kazanalım istedik. örneğin ‘Burada karpuz yetişmez’ diyorlardı, şu an bizim bahçemizde koca koca karpuzlarımız var. Şu an bahçemiz 1 dönümden büyük ve aklınıza gelebilecek her şey var. Bunların satışlarını da yapıyoruz” bilgisini paylaştı.
‘ULUMALARINI DİNLEMEK ÇOK ÜRKÜTÜCÜYDÜ’
Evlerindeki birinci kışlarında yağan 2 metrelik karla gayret etmek zorunda kaldıklarını anlatan Nurullah Mayuk, bir sabah uyandıklarında pencerelerinin kapanmak üzere olduğunu ve daha sonrasında yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
“Bir anlık şoktan daha sonra kendimizi dışarıya atıp karın altında kalan köpeklerimizi, tavuklarımızı kurtardık. Onlara ulaşmak için kendimize niye olurken eksiksiz kara gömülüyorduk. 4 gün boyunca ana yollar dahil bütün yollar kapandı. Elektrikler kesikti, köylere ulaşamadık. Çok şükür ki yakacak, yiyecek ve içecek stoğumuz vardı ve bu 4 günü sorunsuz atlattık. Etrafta konut olmamasından da ürkmüyoruz, bilakis bu güzelimize gidiyor. Dağlardan aşağıya inen yabani hayvanlar bizim kendi baktığımız 5 köpeğimizden dolayı yerimize giremedi lakin etrafımızdan da ayrılmadılar. Kendi baktığımız Sibirya kurdu köpeğimiz ile 300 metre ötemizdeki doruğa kadar inen yabani kurtların karşılıklı uluması hem değişik bir tecrübe tıpkı vakitte açıkçası baya ürkütücüydü.”
Geçimlerini e-ticaret ile sağlayan Mayuk ailesi, “beraberinde hiç deneyimimiz olmamasına karşın çiftçiliğe başladık ve bu sene hayli hoş randımanlar elde ettik. Buğday grup hasat ettik, çayır otu ve yem bitkileri ektik, hasat ettik. Deniyoruz, araştırıp öğreniyoruz ve uyguluyoruz. beraberinde tavuklarımızın yumurtaları, bahçemizdeki yetiştirdiklerimiz de başka geçim kaynaklarımız” bilgisini verdi. Köyde çalışmak isteyen herkese iş olduğunun altını çizen Nurullah Mayuk, “Köylerde genç nüfusu epeyce az, bu yüzden gençlere esasen gereksinim fazlaca fazla. Çalışma kavramını birinci başta başımızda değiştirmemiz gerek. Çalışmak demek bir fabrikaya girip aylık sabit bir maaşla günleri, saatleri, dakikaları satmak olmamalı” deyip devam etti:
“Ormanlarımızda sarıkız mantarı dediğimiz hayli bedelli bir mantar yetişiyor. Yaşı yahut kurusu devasa yükseklikte fiyatlara satılabiliyor. Kuşburnunu meyve olarak ya da marmelat yapıp satabilirsiniz. Taşımalı eğitim için servis sürücülüğü, günlük farklı işler için yevmiyecilik yahut büyükşehirlerdeki üzere bir fabrikada da çalışabilirsiniz. Kendi işimin işvereni olacağım derseniz hayvan yetiştiriciliği, süt eserleri, kanatlı hayvanlar, seracılık olabilir. Oturduğunuz yerden internet üzerinden çok farklı işler de yapabilir, aylık sabit bir fiyatla çalışanlardan katbekat fazlasını kazanabilirsiniz.”
‘BURADA HAYAT UCUZ VE DOĞAL’
Nurullah Mayuk, köye göç kıssalarında farklı ailelerin olduğunu lisana getirerek, “Bizim gibi varını ağırı satıp devasa yükseklikte meblağlarla gelenler de var, hiçbirikimi olmayıp köyde büyükşehirden epeyce para kazanmaya başlayanlar da var” detayını verdi. “Büyükşehirde bin lira ile geçinen insan burada 10 bin lirayla da geçinemeyebilir, büyükşehirde 10 bin lirayla geçinen burada bin lirayla da fazlaca daha hoş bir hayat sürebilir” diyen Mayuk, “Şunu gönülden söylemek isterim ki buralarda hayat hakikaten ucuz ve doğal . Büyükşehirlerde yaşamak için psikolojimizden, ömrümüzden, vücudumuzdan verdiklerimizin maddi karşılığı hakikaten yok. Daha fazla para kazanmak için büyükşehirlere göçen ebeveynlerin, büyükşehirde yaşamanın bedelini karşılamak için çalışan çocuklarına döndük” diyerek kelamlarını şöyleki noktaladı:
“Benim konutum ilçeye 15 km uzaklıkta ve ilçede TOKİ konutlarında meskeni bulunup orada yaşamayanlar meskenlerini bedelsiz kiraya veriyor. Tek istedikleri kiracının aidat yakıt sarfiyatı su faturalarını ödemeleri. Zira kazan sistemiyle ısındığı için meskende otursanız da oturmasanız da bunları ödemek zorundasınız. Bu sene için aylık ödenen ölçü 450-500 TL civarıydı. Arsa meblağları ise her sene artmakla birlikte hâlâ büyükşehirlere bakılırsa epeyce ucuz.”
‘1 SENEDE KAZANDIĞIM PARAYI 1 AYDA KAZANIYORDUM’
İstanbul’da doğup büyümesine karşın kent yoğunluğuna, kalabalığına bir türlü alışamayan Nurullah Mayuk, babasının esnaflığı ötürüsıyla iş hayatıyla çocuk yaşta tanıştı. Kendi ticari hayatında hoş bir ivme yakaladığına değinen Mayuk, “Babamın vefatından son 1 sene öncesine kadar, geçmiş senelerda 1 senede kazandığım parayı 1 ayda kazanır olmuştum. Daima çalışıyordum, iş daima büyüyor ve her gelen iş yoğunluğunun yükü daha fazlaca omuzlarıma biniyordu” dedi ve ekledi:
“İyi para kazanıyorduk lakin harcamaya vaktimiz yoktu, aileme vakit ayıramıyordum. Babam vefat edene kadar bu biçimde bir kısır döngüye girmiştim. 15 yaşında çalışmak için memleketinden gurbete giden babamın ömrü neye gitmişti, benim ömrüm neye gidiyordu? Bu hususlar bir anda babamı kaybetme acısıyla birlikte beynimi yiyip bitirmeye başlamıştı. Bu soruların karşılığını kendi içimde vermeye başladığım vakit bilakis göç fikri artık başımda tamamdı.”
Daha evvel köy tecrübesi olmadığını söyleyen Mayuk ailesi, “Her sene bayramda 1 hafta gelip kalırdık, o da etraftaki gezilecek yerlere gitmeyle geçip giderdi. daha sonra yeniden İstanbul’a dönerdik. Koca bir senede yalnızca 1 hafta” diye konuştu.
EVLERİNİ ÇİVİ KULLANMADAN YAPTILAR
Evinin yan dış duvarlarını eski Karadeniz konutları üzere kurtboğaz tekniğiyle çivi kullanmadan yapan ve baba mesleğinden kazandığı deneyime güvenerek bu biçimde bir konut yaptığını lisana getiren Mayuk, “Aslında en büyük sebeplerimizden biri de maliyetti. Personellik fiyatları hakikaten müthiş yüksek. Biz işçiliğe para ödemeyerek personellik için ayırdığımız bütçeyi meskenin kalitesine kattık. Bu yüzden konutumuzu 15 cm’lik kalın kütüklerden yaptık. İnsanın istedikten daha sonra yapamayacağı hiç bir şey yok. Biz taş duvar da ördük, temel de attık, meskeni de yaptık, fayans da döşedik, parke de yaptık” şeklinde tecrübelerini anlattı.
Bu sene meskenlerinde birinci yazlarını geçiren Mayuk ailesi, topraklarına ellerine ne geçerse diktiklerini söz ediyor. Nurullah Mayuk, “Ne olur ne olmaz deneyim kazanalım istedik. örneğin ‘Burada karpuz yetişmez’ diyorlardı, şu an bizim bahçemizde koca koca karpuzlarımız var. Şu an bahçemiz 1 dönümden büyük ve aklınıza gelebilecek her şey var. Bunların satışlarını da yapıyoruz” bilgisini paylaştı.
‘ULUMALARINI DİNLEMEK ÇOK ÜRKÜTÜCÜYDÜ’
Evlerindeki birinci kışlarında yağan 2 metrelik karla gayret etmek zorunda kaldıklarını anlatan Nurullah Mayuk, bir sabah uyandıklarında pencerelerinin kapanmak üzere olduğunu ve daha sonrasında yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:
“Bir anlık şoktan daha sonra kendimizi dışarıya atıp karın altında kalan köpeklerimizi, tavuklarımızı kurtardık. Onlara ulaşmak için kendimize niye olurken eksiksiz kara gömülüyorduk. 4 gün boyunca ana yollar dahil bütün yollar kapandı. Elektrikler kesikti, köylere ulaşamadık. Çok şükür ki yakacak, yiyecek ve içecek stoğumuz vardı ve bu 4 günü sorunsuz atlattık. Etrafta konut olmamasından da ürkmüyoruz, bilakis bu güzelimize gidiyor. Dağlardan aşağıya inen yabani hayvanlar bizim kendi baktığımız 5 köpeğimizden dolayı yerimize giremedi lakin etrafımızdan da ayrılmadılar. Kendi baktığımız Sibirya kurdu köpeğimiz ile 300 metre ötemizdeki doruğa kadar inen yabani kurtların karşılıklı uluması hem değişik bir tecrübe tıpkı vakitte açıkçası baya ürkütücüydü.”
Geçimlerini e-ticaret ile sağlayan Mayuk ailesi, “beraberinde hiç deneyimimiz olmamasına karşın çiftçiliğe başladık ve bu sene hayli hoş randımanlar elde ettik. Buğday grup hasat ettik, çayır otu ve yem bitkileri ektik, hasat ettik. Deniyoruz, araştırıp öğreniyoruz ve uyguluyoruz. beraberinde tavuklarımızın yumurtaları, bahçemizdeki yetiştirdiklerimiz de başka geçim kaynaklarımız” bilgisini verdi. Köyde çalışmak isteyen herkese iş olduğunun altını çizen Nurullah Mayuk, “Köylerde genç nüfusu epeyce az, bu yüzden gençlere esasen gereksinim fazlaca fazla. Çalışma kavramını birinci başta başımızda değiştirmemiz gerek. Çalışmak demek bir fabrikaya girip aylık sabit bir maaşla günleri, saatleri, dakikaları satmak olmamalı” deyip devam etti:
“Ormanlarımızda sarıkız mantarı dediğimiz hayli bedelli bir mantar yetişiyor. Yaşı yahut kurusu devasa yükseklikte fiyatlara satılabiliyor. Kuşburnunu meyve olarak ya da marmelat yapıp satabilirsiniz. Taşımalı eğitim için servis sürücülüğü, günlük farklı işler için yevmiyecilik yahut büyükşehirlerdeki üzere bir fabrikada da çalışabilirsiniz. Kendi işimin işvereni olacağım derseniz hayvan yetiştiriciliği, süt eserleri, kanatlı hayvanlar, seracılık olabilir. Oturduğunuz yerden internet üzerinden çok farklı işler de yapabilir, aylık sabit bir fiyatla çalışanlardan katbekat fazlasını kazanabilirsiniz.”
‘BURADA HAYAT UCUZ VE DOĞAL’
Nurullah Mayuk, köye göç kıssalarında farklı ailelerin olduğunu lisana getirerek, “Bizim gibi varını ağırı satıp devasa yükseklikte meblağlarla gelenler de var, hiçbirikimi olmayıp köyde büyükşehirden epeyce para kazanmaya başlayanlar da var” detayını verdi. “Büyükşehirde bin lira ile geçinen insan burada 10 bin lirayla da geçinemeyebilir, büyükşehirde 10 bin lirayla geçinen burada bin lirayla da fazlaca daha hoş bir hayat sürebilir” diyen Mayuk, “Şunu gönülden söylemek isterim ki buralarda hayat hakikaten ucuz ve doğal . Büyükşehirlerde yaşamak için psikolojimizden, ömrümüzden, vücudumuzdan verdiklerimizin maddi karşılığı hakikaten yok. Daha fazla para kazanmak için büyükşehirlere göçen ebeveynlerin, büyükşehirde yaşamanın bedelini karşılamak için çalışan çocuklarına döndük” diyerek kelamlarını şöyleki noktaladı:
“Benim konutum ilçeye 15 km uzaklıkta ve ilçede TOKİ konutlarında meskeni bulunup orada yaşamayanlar meskenlerini bedelsiz kiraya veriyor. Tek istedikleri kiracının aidat yakıt sarfiyatı su faturalarını ödemeleri. Zira kazan sistemiyle ısındığı için meskende otursanız da oturmasanız da bunları ödemek zorundasınız. Bu sene için aylık ödenen ölçü 450-500 TL civarıydı. Arsa meblağları ise her sene artmakla birlikte hâlâ büyükşehirlere bakılırsa epeyce ucuz.”